ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ အမရပူရ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ၾကီၤး အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ အမရပူရ မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္ရွိ ရဟန္းသာမေဏမ်ားကုိ ဘုရားရွင္၏အလုိေတာ္ႏွင့္အညီ စိတ္ေကာင္းရွိျခင္းႏွင့္ ဝိနည္သိကၡာ လုိက္နာျခင္းကုိ အဓိကထားေသာစည္မ်ဥ္းစည္ကမ္းတုိ႔ျဖင့္ ျပဴစုပ်ဳိးေထာင္ေပးေတာ္မူခဲ့သည္။
ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ ေျပာသလုိလုပ္၍ လုပ္သလုိေျပာတတ္ေသာ(ယထာဝါဒီ၊တထာကာရီ)ဆရာေတာ္ပင္ျဖစ္သည္။
ဆရာေတာ္၏အနာဂတ္သာသနာ အတြက္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားမွာ ဆရာေတာ္ေရးသားျပဳစုေသာ က်မ္းစာအုပ္မ်ားႏွင့္ ဆရာေတာ္ဦးေဃာသိတေရးသားျပဳစုခဲ့ေသာ"တစ္ဘဝသာသနာ" က်မ္းစာအုပ္တုိ႔ကသက္ေသခံလ်က္
ရွိသည္။
ဆရာေတာ္ၾကီး၏ က်မ္းစာမ်ားေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား စစ္မွန္ေသာ ေထရဝါဒသာသနာေတာ္အေပၚ အေလးအျမတ္ထားၾကည္ညုိတတ္လာ၏ ဆရာေတာ္ေရးသားျပဳစုေသာ
ရတနာ့ဂုဏ္ရည္၊ အနာဂတ္သာသနာေရး၊ ကုိယ္က်င့္အဘိဓမၼာ၊ဘုရားဥပေဒေတာ္ၾကီး၊တစ္ဘဝသံသရာ စသည့္က်မ္းစာတုိ႔သည္ထင္ရွားပါ၏။ ယခုခါ ဆရာေတာ္ၾကီး မရွိေတာ့ျပီျဖစ္ေသာ္လည္း ထုိထုိက်မ္းစာ
အုပ္မ်ားသည္ ထာဝစဥ္ထြန္းေတာက္လ်က္ရွိ၏။
ဤတြင္ ဆရာေတာ္၏တစ္ဘဝသာသနာခရီး၌ ထူးျခာျဖစ္စဥ္တစ္ခုကုိတင္ျပပါမည္။
၁၃၃၆-ခုႏွစ္- ကဆုန္လ မုိးဦးကာလကျဖစ္၏ တခ်ဳိ႕ေဒသတုိ႔တြင္
မုိးရြာစျပဳေနျပီျဖစ္ေသာ္လည္း မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္တည္ရွိရာ အမရပူရျမဳိ႕ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ မႏၱေလး၊စစ္ကုိင္း၊ျမစ္ငယ္၊တံ့တားဦးစသည့္နယ္တစ္ခြင္တြင္ မုိးမရြာေသးေခ်။ မုိးေခါင္ေန၏။ ရာသီဥတုကလည္း ပူျပင္းလြန္းလွ၏။တစ္ခ်ဳိ႕ေရတြင္း၊ေရကန္တုိ႔မွာလည္း ခန္းေျခာက္စျပဳျပီးျဖစ္၏။လူအမ်ားမုိးကုိေမွ်ာ္လွ်က္ရွိ၏။ဆုိးဝါးလွေသာအပူရွိန္ေၾကာင့္ေရာဂါမ်ားရကာ အေသအေျပာက္မ်ားလာ၏။
ဤတြင္ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာဂႏၶၶာရုံဆရာေတာ္အရွင္ဇနကာဘိဝံသသည္စုိးရိမ္လ်က္ရွိ၏။ ထုိသုိ႔ စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကစိတ္ႏွင့္အတူ ဘုရားရွင္သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္ ေဝသာလီျပည္တြင္ ကပ္ေရာဂါေဘးမ်ားက်ေရာက္ခဲ့စဥ္က အျဖစ္ကုိျပန္လည္ဆင္ျခင္ေနမိ၏။ ဘုရားရွင္ႏႈတ္ေတာ္ထြက္ ပရိတ္ေတာ္ျဖင့္ ကာကြယ္တားဆီးျခင္းတာ ဘုရားရွင္၏ အလုိေတာ္ႏွင့္ကုိက္ညီေသာ အေကာင္းဆုံးနည္းဟု ေတြးေတာမိ၏။
ထုိအခုိက္ အမရပူရျမဳိ႕မွ ဦးေဆာင္ဒကာအခ်ဳိ႕သည္ ဆရာေတာ္ထံေရာက္လာၾကသည္။
"အရွင္ဘုရား၊မုိးကလည္း မရြာေသး။ရာသီကလဲပူျပင္း။ေရာဂါမ်ားလည္းက်ေရာက္ေနပါျပီ။အေသအေပ်ာက္ေတြလည္းမနည္းလွေတာ့ပါ။ ပရိတ္ေတာ္ျဖင့္ ခ်ီျမင့္ကယ္မေတာ္မူပါဘုရား"ဟု ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္လာၾက၏။
ဆရာေတာ္ကလည္း ကရုဏာစိတ္ထားျဖင့္ မဆုိင္းမတြ လက္ခံေလ၏။ ထုိေနာက္ဆရာေတာ္က"ဒကာတုိ႔ေျခလ်င္ၾကြေနရင္ သံဃာမ်ားပင္ပန္းျပီး ခရီးမတြင္နုိင္ဘူး။ေက်ာင္းတုိက္ရွိသံဃာအပါး-၅၀၀-ျမဳိ႕တြင္းအနွံ႔ရြက္ေပးပါမယ္။ကားတစ္စီးမွာ သံဃာအပါး-၅၀-။အပါး-၅၀၀-အတြက္ ကား-၁၀-စီးေလာက္စီစဥ္ေပးပါ။ ဒကာမ်ားကလည္းဝမ္းေျမာက္စြာျဖင့္ ကားတစ္စီးလွ်င္ သံဃာ-၅၀-ဆံမည့္ကား-၁၀-စီကုိ အလ်င္အျမန္ စီစဥ္ေပးၾက၏။
ထုိသုိ႔ကားျဖင့္ စီစဥ္ေစျခင္းငွါ အခ်ိန္တုိ အတြင္း ျမဳိ႕အႏွံရြက္နုိင္မည္ျဖစ္သည့္အျပင္ ဒကာဒကာမတုိ႔ၾကည္ညဳိ၍ လမ္းမွျဖတ္ကာ လွဴဒါန္းမည့္အခြင့္လမ္းကုိ မရေစလုိသည့္ သေဘာလည္းပါ၏။
သံဃာေတာ္မ်ားလွဴဒါန္သည့္ဝတၳဳပစၥည္းကုိ သာယာခဲ့ေသာ္ ပရိတ္ေတာ္အေပၚ အာရုံေရာက္မႈ ေလ်ာ့နည္းနုိင္၏။ေမတၱာအားလည္း ေလ်ာ့ပါးသြားနုိင္၏ တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ အစီစဥ္ပင္ျဖစ္၏။ ဆရာေတာ္၏ အေျမာ္အျမင္ၾကီးမားမႈကားအံ့ခ်ီးဖြယ္ပင္၊ ဤသုိ႔ျဖင့္ ျမဳိ႕တြင္းအႏွံ႕ကားမ်ားျဖင့္ပရိတ္ေတာ္မ်ားကုိ လွည့္ပတ္ရြက္ၾကရာ တစ္ျမဳိ႕လုံး ပရိတ္သံမ်ားလႊမ္းေလေတာ့၏။ပရိတ္ေတာ္ပင္မဆုံးေသး။မုိးသားမ်ားအုံ႔ဆုိင္းလာ၏။သံဃာေတာ္မ်ားလည္းအား
တက္လာကာပရိတ္ေတာ္အေပၚ ပုိ၍စူးစုိက္လာ၏ ေမတၱာကုိ တုိး၍ပုိ႔လြတ္ေလေတာ့၏။
ေလေအးမ်ားလည္း တုိက္ခတ္လာသည္။ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ ပူျပင္းေနရာကတစ္မုဟုတ္ခ်င္းအ
ေအးဓာတ္မ်ား ဝင္လာ၏။ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာလုံးမုိးသားမ်ား တရိပ္ရိပ္တက္လာေတာ့၏။ မုိးထက္ခ်ဳန္းသံမ်ားလည္ ေပၚထြက္လာသည္။ မၾကာမီ ျပင္းထန္ေသာ မုိးထစ္ခ်ဳန္းသံတုိ႔ႏွင့္အတူ
မုိးၾကီးသည္းထန္စြာ ရြာခ်ေလေတာ့၏။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ အမရပူရ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ၾကီးႏွင့္တကြ မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္ရွိ သံဃာေတာ္အေပါင္းတုိ၏ သီလဂုဏ္၊သမာဓိဂုဏ္၊ပညာဂုဏ္တုိ႔ကား အံ့ခ်ီးဖြယ္ ေကာင္းလွေပစြ။
(အရွင္ေဃာသိတ ေရးသားျပဳစုေသာ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ၏ တစ္ဘဝသာသနာက်မ္းစာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေရးသားတင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။)
ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြေလ။
ေရာက္လာသူအေပါင္းရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ ႔ၾကပါေစ..ေရႊဝန္းရတနာ..
No comments:
Post a Comment