Kathina Benefits (Part 2) - ကထိန္အာနိသင္မ်ား (အပိုင္း ၂)

                                                       
                                                       

ကထိန္အာနိသင္ (၂)

ဒုတိယအက်ိဳးအာနိသင္က ဥေဒါသိတသိကၡာပုဒ္ကို လိုက္နာက်င့္သံုးစရာ မလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဥေဒါသိတသိကၡာပုဒ္ -

“ရဟန္း၏ သကၤန္း ၿပီးဆံုးလတ္ေသာ္ ကထိန္ကို ႏုတ္ၿပီးလတ္ေသာ္ ရဟန္းသည္ ရဟန္းတို႔၏ သမၼဳတိ မရဘဲ တစ္ညဥ့္မွ်လည္း တိစီ၀ရိက္ႏွင့္ ကင္း၍ ေနျငားအံ့ (ထိုရဟန္းအား) စြန္႔ျခင္း၀ိနည္းကံရွိေသာ ပါစိတ္အာပတ္သင့္၏။” (ပါရာဇိကပါဠိေတာ္ျမန္မာျပန္)

ဒီသိကၡာပုဒ္အရ ရဟန္းတစ္ပါးဟာ တိစီ၀ရိက္ဆိုတဲ့ သကၤန္းသံုးထည္နဲ႔ တစ္ညေတာင္မွ ကင္းကြာၿပီး မေနရပါဘူး။ သကၤန္းသံုးထည္ကို အျမဲကိုင္ေဆာင္ အသံုးျပဳေနရပါတယ္။ ေအာက္ကခါး၀တ္သကၤန္း (သင္းပိုင္)နဲ႔ အေပၚက ကုိယ္႐ံုသကၤန္း (ဧကသီ)အတြက္ သိပ္ဂ႐ုစိုက္စရာ မလိုပါဘူး။ ဒီသကၤန္းႏွစ္ထည္ကို သြားရင္းလာရင္း အျမဲ၀တ္ေနၾကတာမို႔ ဒီသကၤန္း ႏွစ္ထည္နဲ႔ ကင္းကြာစရာအေၾကာင္း မရွိသေလာက္ပါပဲ။ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းႀကီး (ဒုကုဋ္)ကိုေတာ့ ေလးတယ္ ႐ႈပ္တယ္ဆိုၿပီး ပစ္ထားခဲ့တတ္လို႔ ကိုယ္နဲ႔ ကင္းကြာတတ္ပါတယ္။ အဲလို မကင္းကြာရပါဘူး။ ကင္းကြာမိရင္ အျပစ္ရွိပါတယ္။ အာပတ္သင့္ပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ ကင္းကြာထားလိုက္မိတဲ့ သကၤန္းကိုလည္း စြန္႔လႊတ္လိုက္ရပါတယ္။

ဒီသိကၡာပုဒ္မွာ “သကၤန္းၿပီးဆံုးလတ္ေသာ္”လို႔ ဆိုပါတယ္။ “သကၤန္းကိစၥ ၿပီးၿပီဆိုရင္”လို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ သကၤန္းကိစၥ မၿပီးဆံုးေသးရင္ ႁခြင္းခ်က္အေနနဲ႔ သကၤန္းနဲ႔ ကင္းကြာႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ပါ။ ဒီႁခြင္းခ်က္ဟာ ခုေခတ္ရဟန္းေတာ္ေတြနဲ႔ မဆိုင္လွပါဘူး။ ခုေခတ္ရဟန္းေတာ္ေတြ အားလံုးမဟုတ္ေတာင္ အားလံုးနီးပါးဟာ ကိုယ္တိုင္သကၤန္းမခ်ဳပ္ၾကေတာ့လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်ဳပ္ျခင္း ဆိုးျခင္းစတဲ့ သကၤန္းကိစၥကို သကၤန္းကုန္သည္ေတြ ေဆာင္ရြက္ထားၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက “ကထိန္ႏုတ္ၿပီးေသာ္”တဲ့။ “ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ မရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္”လို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ [ကထိန္ႏုတ္/ႏႈတ္ျခင္းအေၾကာင္း အဆင္သင့္ရင္ ေနာက္မွ ေျပာပါအံုးမယ္။] ကထိန္အာနိသင္ ရွိေနတယ္ဆိုရင္ သကၤန္းသံုးထည္နဲ႔ ကင္းကြာေနႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါလည္း ႁခြင္းခ်က္အေနနဲ႔ သကၤန္းနဲ႔ ကင္းကြာခြင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက “ရဟန္းတို႔၏ သမၼဳတိ မရဘဲ”တဲ့။ တစ္ျခား ရဟန္းေတာ္ေတြက သေဘာတူ ခြင့္ျပဳတယ္ဆိုရင္ သကၤန္းနဲ႔ ကင္းကြာၿပီး ေနႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ပါ။ ရဟန္းတစ္ပါးဟာ က်န္းမာေရး မေကာင္းလို႔ သကၤန္းကို သြားေလရာ သယ္မသြားႏိုင္ဘူးဆိုရင္ တစ္ျခားရဟန္းေတြကို အသိေပး၊ တစ္ျခားရဟန္းေတြရဲ့ သေဘာတူခြင့္ျပဳခ်က္(သမၼဳတိ)ကို ရယူၿပီး သကၤန္းနဲ႔ ကင္းကြာခြင့္ ရွိပါတယ္။

ဒါက ဥေဒါသိတသိကၡာပုဒ္ရဲ့ ဆိုလိုရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ ရထားတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီသိကၡာပုဒ္ကို က်င့္သံုးစရာ မလိုတဲ့အတြက္ တိစီ၀ရိတ္နဲ႔ ကင္းကြာၿပီး ေနေကာင္းပါတယ္္။ အထူးသျဖင့္ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းႀကီးနဲ႔ ကင္းကြာမိရင္ေတာင္မွ အျပစ္လည္းမရွိ၊ သကၤန္းကိုလည္း စြန္႔လႊတ္စရာ မလိုပါဘူး။

အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္တစ္ခု က်န္ပါေသးတယ္။ ဒီသိကၡာပုဒ္မွာပါတဲ့ “တိစီ၀ရိက္”ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ “တိစီ၀ရိက္”ဆိုတာ လြယ္လြယ္ေျပာရရင္ “သင္းပိုင္”၊ “ဧကသီ” နဲ႔ “ႏွစ္ထပ္သကၤန္း”ဆိုတဲ့ သကၤန္းသံုးထည္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကထိန္အာနိသင္ရလို႔ ဒီသိကၡာပုဒ္ကို က်င့္သံုးစရာမလိုဘူး၊ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းႀကီးကို ပစ္ထားခဲ့ၿပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါး သြားလာႏိုင္တယ္ဆိုတာ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔ကေန တေပါင္းလျပည့္အထိ ငါးလအတြင္းမွာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ ရဟန္းေတာ္ေတြကေတာ့ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ႏွစ္ထပ္သကၤန္းႀကီးကို ပစ္ထားခဲ့ၿပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါး သြားလာေနၾကတာ မဟုတ္လား။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ အေျဖကေတာ့ “တိစီ၀ရိက္”ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။

သကၤန္းအဓိ႒ာန္ႏွစ္မ်ိဳး

တိစီ၀ရိက္အဓိ႒ာန္။ ။ “တိစီ၀ရိက္”ဆိုတာကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု နားလည္ေအာင္ သကၤန္းအဓိ႒ာန္ျခင္းအေၾကာင္း သိထားသင့္ပါတယ္။ သကၤန္းအဓိ႒ာန္ဆိုတာ အ၀တ္စကို သကၤန္းလို႔ အဓိ႒ာန္ျပဳလိုက္တာ၊ သကၤန္းလို႔ သတ္မွတ္လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ “သင္းပိုင္”၊ ဧကသီ” နဲ႔ “ႏွစ္ထပ္သကၤန္း”ဆိုတဲ့ သီးျခားနာမည္သံုးမ်ိဳးနဲ႔ အဓိ႒ာန္လိုက္တာ၊ သတ္မွတ္လိုက္တာကို “တိစီ၀ရိက္အဓိ႒ာန္”ျပဳတယ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အ၀တ္စကို “သင္းပိုင္”လို႔ သတ္မွတ္လိုက္တာ၊ “ဧကသီ”လို႔ သတ္မွတ္လိုက္တာ၊ “ႏွစ္ထပ္သကၤန္း”လို႔ သတ္မွတ္လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ပရိကၡာရေစာဠအဓိ႒ာန္။ ။ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါ၊ ေစာင္ အစရွိတဲ့ အ၀တ္စေတြကို “ပရိကၡာရေစာဠ (သံုးေဆာင္စရာအ၀တ္စ)”အျဖစ္နဲ႔ အဓိ႒ာန္ျပဳရပါတယ္။

ဒီ (ဥေဒါသိတ) သိကၡာပုဒ္အရ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ တိစီ၀ရိက္အဓိ႒ာန္တင္ထားတဲ့ သကၤန္းသံုးထည္နဲ႔ ညေက်ာ္ၿပီး (တစ္ည၊ တစ္ညထက္ပိုၿပီး) ကင္းကြာခြင့္ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ “သင္းပိုင္”၊ ဧကသီ” နဲ႔ “ႏွစ္ထပ္သကၤန္း”တို႔ကိုလည္း “ပရိကၡာရေစာဠ (သံုးေဆာင္စရာအ၀တ္စ)”အျဖစ္နဲ႔ အဓိ႒ာန္ျပဳႏိုင္တယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္။ “သင္းပိုင္”၊ “ဧကသီ” နဲ႔ “ႏွစ္ထပ္သကၤန္း”တို႔ကို “ပရိကၡာရေစာဠ (သံုးေဆာင္စရာအ၀တ္စ)”အျဖစ္နဲ႔ အဓိ႒ာန္ျပဳၾကတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ “တိစီ၀ရိက္”လို႔ ဆိုထားတဲ့ ဒီသိကၡာပုဒ္ကို လိုက္နာစရာ မလိုေတာ့ဘဲ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းႀကီးနဲ႔ ကင္းကြာခြင့္ ရၾကပါတယ္။ [“သင္းပိုင္”၊ ဧကသီ” နဲ႔ “ႏွစ္ထပ္သကၤန္း”တို႔ကို “ပရိကၡာရေစာဠ (သံုးေဆာင္စရာအ၀တ္စ)”အျဖစ္နဲ႔ အဓိ႒ာန္ျပဳေကာင္းတယ္၊ မျပဳေကာင္းဘူးဆိုတဲ့ ၀ိ၀ါဒကြဲျပားခ်က္ကို အဆင္သင့္ရင္ ေနာက္မွ ေျပာပါအံုးမယ္။]

၀ိကပၸနာ ႏွင့္ ပစၥဳဒၶိဳရ္

ေနာက္ၿပီးေတာ့ သကၤန္းကို ၀ိကပၸနာျပဳလိုက္တယ္ ဆိုရင္လည္း သကၤန္းနဲ႔ ကင္းကြာခြင့္ ရွိပါတယ္။ ၀ိကပၸနာျပဳတယ္ ဆိုတာဟာ သူတစ္ပါးကို ေပးစြန္႔လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေပးတယ္ဆိုေပမယ့္ ယာယီေပးတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၀ိကပၸနာျပဳလိုက္တဲ့ သကၤန္း၊ ေပးစြန္႔လိုက္တဲ့သကၤန္းကို လက္ခံထားတဲ့ ရဟန္းေတာ္ဟာ အဲဒီသကၤန္းကို အပိုင္ယူခြင့္ မရွိပါဘူး။ မူလပိုင္ရွင္ကို ျပန္ေပးရပါတယ္။ အဲဒီလို ျပန္ေပးတာကို ပစၥဳဒၶိဳရ္ျပဳတယ္လို႔ ေခၚပါတယ္။

အနီး၊ အေ၀း၊ မ်က္ေမွာက္၊ မ်က္ကြယ္မွာရွိတဲ့ သကၤန္းကို ၀ိကပၸနာျပဳႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အနီး၊ အေ၀း၊ မ်က္ေမွာက္၊ မ်က္ကြယ္မွာရွိတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးပါးကို သကၤန္းလက္ခံသူအျဖစ္ ရည္ရြယ္ႏိုင္ပါတယ္။ လက္ခံသူက မသိလည္း ရည္ရြယ္ၿပီး စြန္႔ႏိုင္ပါတယ္။ ၀ိကပၸနာျပဳရတာ လြယ္ကူတယ္လို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ဆိုပါစို႔ ညေက်ာ္ညျခားၿပီး သကၤန္းနဲ႔ ကင္းကြာမေနရဘူးဆိုတဲ့ ေနရာမွာ တစ္ညလံုး သကၤန္းနဲ႔ ကင္းကြာၿပီး ေနခဲ့ရင္ေတာင္မွ မနက္မိုးစင္စင္ မလင္းခင္၊ အ႐ုဏ္မတက္ခင္ အခိုက္အတန္႔ေလးမွာ သကၤန္းနဲ႔အတူ ရွိေနတယ္ဆိုရင္ အျပစ္မရွိပါဘူး။ တစ္ညလံုး သကၤန္းနဲ႔ ကင္းကြာၿပီး ေနလာခဲ့မယ္၊ အ႐ုဏ္မတက္ခင္ အခ်ိန္ေလးေရာက္မွ အေ၀းမွာ ရွိေနတဲ့ မ်က္ကြယ္မွာ ရွိေနတဲ့ သကၤန္းကို အေ၀းမွာ ရွိေနတဲ့ မ်က္ကြယ္မွာ ရွိေနတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးပါးဆီ ေပးစြန္႔လိုက္တယ္ဆိုရင္လည္း အျပစ္မရွိပါဘူး။ သူတစ္ပါးသကၤန္းလို႔ ယူဆလိုက္တာေပါ့။ ေနာက္ အဆင္သင့္မွ ကိုယ့္သကၤန္းအျဖစ္ ျပန္လည္ လက္ခံႏိုင္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ခရီးသြားခါနီးမွာ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းႀကီးကို ၀ိကပၸနာျပဳၿပီး ရဟန္းတစ္ပါးပါးကို ေပထားခဲ့မယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ခရီးသြားရင္း အေ၀းတစ္ေနရာကေန လွမ္းၿပီး ၀ိိကပၸနာ ျပဳလိုက္မယ္၊ ခရီးကျပန္လာမွ သကၤန္းလက္ခံတဲ့ ရဟန္းကို ပစၥဳဒၶိရ္ျပဳခိုင္းၿပီး ျပန္ယူမယ္ဆိုရင္လည္း ဒီသိကၡာပုဒ္ကို ေရွာင္လႊဲၿပီးသားျဖစ္သြားပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ေခတ္ရဟန္ေတာ္ေတြ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ႏွစ္ထပ္သကၤန္းႀကီးကို ပစ္ထားခဲ့ၿပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါး သြားလာေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကထိန္အာနိသင္ မရွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါး သြားလာေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီသိကၡာပုဒ္ကို က်င့္သံုးစရာမလိုဘူးဆိုတဲ့ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ကေရာ ရဟန္းေတာ္ေတြ အတြက္ ထူးထူးျခားျခား အသံုး၀င္ပါသလားဆိုတာ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထားပါေတာ့။ အသံုး၀င္၀င္ မ၀င္၀င္၊ အေရးပါပါ မပါပါ အခြင့္အေရးဟာ အခြင့္အေရးပဲ ဆိုပါစို႔။ ရဟန္းေတာ္ေတြရတဲ့ နံပါတ္ႏွစ္ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ကို “ေလးလံတဲ့ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းႀကီးကို မသယ္ယူဘဲ (ေပါ့ေပါ့ပါးပါး) သြားလာႏိုင္ျခင္း”လို႔ပဲ က်ဥ္းက်ဥ္းရွင္းရွင္း မွတ္လိုက္ၾကပါစို႔။

                                                                                                                                                         (ဆက္ပါအံုးမယ္။)
ေရာက္လာသူအေပါင္းရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ..ေရႊဝန္းရတနာ..(၃၁.၁၀.၁၁)တနလၤာေန႔