ဓမၼအေမးအေျဖမ်ား

                                                                          
ေရာက္လာသူအေပါင္းရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ..ေရႊဝန္းရတနာ..(၃၀.၁၁.၁၁)ဗုဒၶဟူးေန႔

၀န္းသုိၿမိဳ႕ ဟုေခၚေသာ ၀န္းေဆၿမိဳ႕

                                                                      

၀န္းသုိ ဟူေသာ ဘာသာစကားသည္ ၀ိန္းေဆဟူေသာ သွ်မ္းဘာသာ စကားမွေျပာင္းလဲ လာျခင္း ပင္ျဖစ္သည္။

မက္ေမွာက္ေခတ္ ျမန္မာႏုိင္ငံဟု ေေခၚတြင္လွ်က္ရွိေသာ နယ္ေျမေဒသအတြင္း သုိ႔သွ်မ္းမ်ဳိးႏြယ္စု မ်ားသည္ မည္သည့္ ရာစု သကၠရာဇ္ေလာက္တြင္ ၀င္ေရာက္ေနထုိင္ ခဲ့သည္ကုိ အတိအက် မေျပာႏုိင္ေသာလည္း မုိးေကာင္း၊ မုိးညွင္း၊ မုိးမိတ္၊ ၀န္းသုိ ဟူေသာ (သွ်မ္းအေခၚ မိန္းေကာင္-အုိးစည္ၿမိဳ႕၊ မိန္းယမ္း-ဗ်ဳိင္းၿမိဳ႕၊ မိန္းမိတ္-ဓါေျမာင္ၿမိဳ႕၊ ၀ိန္းေဆ- က်ားၿမိဳ႕) ၿမိဳ႕တည္ သွ်မ္းညီေနာင္ သုံးဦးတုိ႔၏ ဖခမည္း ေတာ္ က်ားျဖဴမင္း သွ်မ္းအေခၚ ေစ၀္ေဆဖိတ္ သည္  ေစာလွမယ္ႏွင့္ အေၾကာင္းပါ၍ ေပါင္းဖက္ ေနထုိင္လာခဲ့ရာကုိ အစြဲျပဳ၍ က်ဳိင္းဟုံ သုိ႔မဟုတ္ ၀ိန္းေဆ ဟုေခၚတြင္းလာခဲ့ရာမွ ၀န္းသုိ တုိ႔ေျပာင္းလဲ လာျခင္းျဖစ္သည္။ 

ထုိသွ်မ္းညီေနာင္မ်ား ေမြးဖြားႀကီးျပင္းခဲ့ရာ ေနရာလဲျဖစ္သည္။

၀န္းသုိ ဟူေသာ ဘာသာစကားသည္ ၀ိန္းေဆဟူေသာ သွ်မ္းဘာသာ စကားမွ ေျပာင္းလဲလာျခင္း ပင္ျဖစ္သည္။ ၀ိန္းသည္ ၿမိဳ႕ျဖစ္၍ ေဆသည္ က်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၀ိန္းေဆဟူေသာစကားသည္ က်ားေနေသာ ၿမိဳ႕ဟု အဓိပါယ္ရပါသည္။ သွ်မ္းညီေႏွာင္သုံးဦးတုိ႔ မိန္းေကာင္း မိန္းယမ္း မိန္းမစ္ ဆုိၿမိဳ႕သုံးၿမိဳ႕ တည္ေထာင္ၿပီး စုိးစံအုပ္ခ်ဳပ္ ေနထုိင္လာခဲ့ရာ ၎ညီေႏွာင္တုိ႔၏ ဖခမည္ေတာ္ စုိးစံခဲ့ရာ ၀ိန္းေဆေခၚ (၀န္းသုိၿမိဳ႕) သည္။ ၎ သုံးၿမိဳ႕ထက္ပင္ေစာမည္ကုိ မန္းစလုိရပါသည္။

မုိးမိတ္ၿမိဳ႕ကုိ ဗုဒၶသာသနာ သကၠရာဇ္ မတုိင္မီ ၄၄၈ (ခရစ္သကၠရာဇ္မတုိင္မီ ၉၉၂ ခုႏွစ္) တြင္ တည္ေထာင္ခဲ့ေၾကာင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ သမုိင္းအဖြဲ႔ ဒုတိယဥကၠဌ (၂) ႏုိင္ငံျခားဘာသာ သိပၸံေက်ာင္းအုပ္ေဟာင္း ဆရာႀကီး  ဦးစုိင္းေအာင္ထြန္း ျပဳစုသည့္ တုိင္းလူမ်ဳိးမွား ျပန္႔ႏွံ႕ေနထုိင္ပုံ သမုိင္းစာတမ္းတြင္ ေလ့လာေတြ႔ရွိရပါသည္။

သုိ႔ျဖစ္ရာ မုိးေကာင္း၊ မုိးညွင္း၊ မုိးမိတ္၊ ၀န္းသုိဟုေခၚတြင္လွ်က္ရွိေသာ သွ်မ္းမ်ဳိႏြယ္စု မ်ား၏ ေရွးေဟာင္းၿမိဳ႕ ျပႏုိင္ငံငယ္ မ်ားသည္ ႏွစ္ေပါင္း သုံးေထာင္ နီးပါးရွိၿပီျဖစ္သျဖင့္ ဤနယ္ေျမ ဤေဒသအတြင္းသုိ႔ သွ်မ္းမ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား ၀င္ေရာက္ေနထုိင္ လာခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း (၃၀၀၀) ထက္ မနည္းေတာ့ေၾကာင္း သုံးသပ္ရးပါသည္။

လူ႕အဖြဲ႔အစည္း၊ လူ႔သမုိင္းတုိးတက္ ေျပာင္းလဲလာမႈကုိ ေလ့လာရာတြင္ မိသားစု အစုေအ၀းမွ တျဖည္းျဖည္းတုိးတက္ လာၿပီး၊ ၿမိဳ႕ျပႏုိင္ငံ (Sity State) မင္းျပည္ေထာင္ ( King dom) လက္နက္ႏုိင္ငံ (Empire) ဟူ၍ အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းလဲတုိးတက္လာသည္ကုိ ေတြ႕ရွိရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ပုဂံမင္းျပည္ေထာင္ အေနာ္ရထာမင္း (ေအဒီ ၁၀၄၄-၁၀၇၇) မတုိင္မီကာလတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အလယ္ပုိင္းတြင္ ပ်ဴတုိ႔၏ ပိသႏုိး၊ သေရခတၱရာ၊ ဟန္လင္းစေသာ မင္ျပည္ေထာင္မ်ား၊ ရခုိင္ေဒသတြင္ ေျမာက္ဦး၊ ဓည၀တီ၊ ေ၀သာလီ စေသာ မင္းျပည္ေထာင္မ်ား အသီးသီးရွိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။

ပထမ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ထူေထာင္ခဲ့ေသာ ပုဂံျပည့္ရွင္မင္း၊ အေနာ္ရထာ (အနိရုဒ- ေအဒီ ၁၀၄၄ -၁၀၇၇ ) လက္ထက္တြင္ ပုဂံျပည္၏ အေရွ႕ဖက္ႏွင့္ ေျမာက္ဖက္တလြားတြင္ ရွိေသာ သွ်မ္းရန္မ်ားကုိ ကာကြယ္ရန္ အလုိ႔ငွာ သွ်မ္းကုန္းျပင္ျမင့္ ေတာင္ေျခရင္းႏွင့္ဧရာ၀တီျမစ္ရုိး တစ္ေလွ်ာက္တြင္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ၿမိဳ႕ (၄၃) ၿမိဳ႕ တၿပိဳင္တည္း တည္ခဲ့ေၾကာင္း ျမန္မာ့သမုိင္းတြင္ ေဖၚျပထားသည္။

သုိ႔ျဖစ္၍ ပထမအႀကိမ္ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အျဖစ္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ပုဂံေခတ္ကာလကပင္ အထက္ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ သွ်မ္းမင္းျပည္ေထာင္မ်ား ေပၚထြန္းရွိႏွင့္ေနၿပီျဖစ္သည့္အျပင္ ေျမာက္ဖက္တလြား သွ်မ္းျပည္မ်ားဟု သမုိင္းတြင္ထင္ရွားသက္ေသ ရွိခဲ့သည္ ။

ေတာင္ငူေခတ္ ဘုရင့္ေနာင္မင္း (ေအဒီ ၁၅၅၁-၁၅၈၁ ) လက္ထက္တြင္ ဒုတိယျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ကုိ ထူေထာင္ႏုိင္ရန္ အတြတ္ ျမန္မာတုိ၏ မူရင္းေဒသမ်ားသာမက၊ တကြဲတျပား ထီးၿပိဳင္ နန္းၿပိဳင္မ်ား  ျဖစ္ေနေသာ မြန္၊ သွ်မ္းတုိ႔၏ မင္းျပည္ေထာင္မ်ားကုိ တုိက္ခုိက္သိမ္းသြင္းစုစည္းခဲ့သည္။ ဘုရင့္ေနာင္ (ဆင္ျဖဴမ်ားရွင္) မင္းလက္ထက္ တုိက္ခုိက္သိမ္းသြင္းစုစည္းခဲ့ေသာ မင္းျပည္ေထာင္မ်ားအနက္ မုိးေကာင္း၊ မုိးညွင္း၊ မုိးမိတ္၊ သိႏီ၊ သီေပါ၊ ေညာင္ေရႊ၊ မုိးၿဗဲ၊ မုိးနဲ၊ ကေလးစေသာ သွ်မ္းမင္းျပည္ေထာင္မ်ားကုိ သွ်မ္းကုိးေစာ္ဘြားမ်ား ဟုသီးျခားထားခဲ့ပါသည္။

ထုိနယ္ရွင္ ေစာဘြားမ်ား၏ အစီအနင္းအေဆာင္ အရြက္ေပးခဲ့သည္  ေနာင္ျမန္မာမင္း အဆက္ဆက္ တုိ႔ကလည္း ထီးေစာင့္ နန္းရံ လက္နက္ႏုိင္ငံေတာ္မ်ား အျဖစ္အသိမွတ္ျပဳခဲ့သည္။ အေထာက္အထားအရ ျမန္မာႏုိင္ငံ သမုိင္းျဖစ္ေပၚေရးတြင္ တုိင္းေခၚ သွ်မ္းလူမ်ဳိး မ်ားသည္ ေရွးဦးမဆြကပင္ ျပည္ေထာင္ မ်ားအျဖစ္ ျဖစ္ထြန္းပါ၀င္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။ (ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း အတြဲ-၁၁၊ စာမ်က္ႏွာ-၃၈၈)

ယင္းဌာေနသွ်မ္းမ်ား သည္ေရွးပေ၀သဏီ ထဲက  မင္းျပည္ေထာင္မ်ား အသီးသီး ရွိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္ပါ၍ ၀န္းသုိၿမိဳ႕ျဖစ္ေပၚလာပုံမွာလဲ ညီေႏွာင္သုံးေဖာ္တုိ႔ ေဟာနန္းမ်ား စုိက္ထူၾကၿပီးေနာက္

အဘက်ားျဖဴႀကီး၏ အရုိးအား မည္သုိ႔ မွ် မစီမံၾကရေသးသျဖင့္ မယ္ေတာ္ ေစာလွမယ္ထံ အမိန္႔ေတာ္ခံ ၀င္ၾကရာ သင္တုိ႔ဘခင္ ေက်းဇူးရွင္ ၊ က်ားျဖဴႀကီးအရုိးကုိ သားေတာ္ သုံးပါးတုိ႔တြင္ သားေတာ္ ေဆက်န္ဖွ (သုိၾကည္ဘြား) စံရာ အလယ္ဗဟုိက်ေသာ မိန္းယမ္းၿမိဳ႕ တြင္သာထားရွိရန္ (ယခု မုိးညွင္းၿမိဳ႕) အေရွ႕ေျမာက္ေဒါင့္ အရပ္၌ ဂူသြင္းတည္ထားရာ ေနာက္ကာလ ၾကာေသာအခါ ၎ေနရာတြင္ သဒၵါတရား ရွိသူမ်ားက ေစတီေဟာင္းျဖစ္မည္ဟု ထင္၍ ဘုရားဓါတ္ေတာ္မ်ား ဌာပနာသြင္း၍ အသစ္ တည္ထား ၾကေလသည္။ ၎ေစတီကုိ ယခုအခါ ေဆေခါင္းပိတ္ဘုရား (ယေန႔တုိင္ က်ားျဖဴဘုရား) ဟု ေခၚၾကေလသည္။ မုိးညွင္းၿမိဳ႕၌ ရွိေနပါေသးသည္။

၀န္းသုိ ရာဇာသစ္မွ ထုတ္ႏုတ္

သမတမင္းေပါင္း ေစာ္ဘြားေပါင္း ေစာ္ဘြားစားေခတ္မ်ား

၁။ ကမၻာဦးအစ မဟာသမတ မင္းေပါင္း ၁၉၂ ဆက္

၂။ သုိဟုံဘြားမွ အစ ေစာ္ဘြားေပါင္း ၂၆၄ဆက္

က်ဳိင္ေဆမွ ၀န္းသုိျဖစ္လာျခင္း ကမၻာေလာကႀကီး ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ မီးဖ်က္ၿပီး၍ သုံးႀကိမ္ေျမာက္ တည္လာေသာအခါ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၃၀၃ ခုႏွစ္ေလာက္တြင္ က်ားျဖဴႀကီးႏွင့္ ေစာလွမယ္တုိ႔၏သား အေထြးဆုံး သုိဟုံဘြားလက္ထက္ ၿမိဳ႕ရြာတည္ရန္ ေရြးခ်ယ္ ၾကည္႔ရူၾကေသာအခါ ဖုိခေနာက္ ေတြ႔ရွိသည္ကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ က်ဳိင္း၊ အဘက်ားျဖဴႀကီးကုိ အၾကာင္းျပဳ၍ ေဆ ဟုေရွးဦးစြာ က်ဳိင္းေဆ ဟုစတည္လာရာမွ ကာလၾကာျမင့္လာရာ ေဆကုိ-ဆုိ- သုိ႔ေျပာင္း၍ က်ဳိင္းသုိျဖစ္လာေလသည္။ ေနာက္ ၇၀၅ ခုႏွစ္ ေဟာမုိးဟံလက္ထက္ က်ဳိင္းဆုိ ၊ ၇၅၀ ခုႏွစ္ ခြန္ဆုိင္လက္ထက္ မိန္းဆုိ  ေနာက္ သကၠရာဇ္ၿဖိဳၿပီး ၃၀၀ ခုႏွစ္ ေစာခမ္းၾကည္ လက္ထက္ ႀကိဳင္းေတာင္း၊ ေနာက္ ၉၀၀ ခုႏွစ္ ေစာညီလက္ထက္ သင္လဲ စင္လဲ သုိမဟုတ္ စင္းလဲ ေနာက္ ၁၀၀၀ခုႏွစ္ ငသူရ လက္ထက္ ဗ်ဂပူရ ေနာက္ ၁၁၂၅ ခုႏွစ္   ေစာ္ဘြားေအာင္ညိဳ လက္ထက္က်မွ ၀ိန္းေဆ ( ၀န္းသုိ) ျဖစ္ေလသည္။

၀န္းသုိၿမိဳ႕ ေခၚ ၀ိန္းေဆ ၿမိဳ႕ကုိ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၇၉၀ ခုႏွစ္ မိန္းေဆၿမိဳ႕ကုိ ခြန္ဆုိင္ေခၚ က်ားျဖဴမင္း၏သား အငယ္ဆုံးတည္ေထာင္ စံျမန္စုိးစံေလသည္။

ဘြားစားၿပီးမွ ေဂါတမဘုရားမပြင့္မွီ သကၠရာဇ္ၿဖိဳႏုိင္ေသာ မင္းမ်ား ၿဖိဳႀကံင္း သကၠရာဇ္ အသစ္ ၃၀၃ ခုႏွစ္တြင္ သင္းလဲ (သုိ႔) စဥ္းလဲၿမိဳ႕ဟု သမုတ္၍ ေစာ္ဘြားေအာင္ညိဳ  ဘြားစားျပန္သည္။ ဘြားစားသည္ ဌာေနသွ်မ္းတုိ႔၏ ဘာသာစကား ျဖစ္သည္။ မိမိတုိ႔၏ စ၀္ဖွေခၚ ေစာဘြားမ်ား ကုိယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး  ေဒသမ်ားျဖစ္သည္။

ထုိ႔ေနာက္ ၇၄၄ ခုႏွစ္တြင္ ေမာင္ကယ္ ဘြားစားျပန္သည္။

၇၅၃ ခုႏွစ္တြင္  ေစာၾကည္ ဘြားစားျပန္သည္။

၇၉၆ ခုႏွစ္တြင္ ေစာေအာင္ညိဳ ဘြားစားျပန္သည္။

၇၉၈ ခုႏွစ္တြင္ ေစာေနာင္မြန္ ဘြားစားျပန္သည္။

၉၀၀ ခုႏွစ္တြင္ ေစာအင္ခမ္း ဘြားစားျပန္သည္။

၉၃၅ ခုႏွစ္တြင္ မင္းကတူး ဘြားစားျပန္သည္။

၉၃၇ ခုႏွစ္တြင္ ေစာသုိရဲဲ ဘြားစားျပန္သည္။

၉၆၁ ခုႏွစ္တြင္ ေစာဆုိင္ခမ္း ဘြားစားျပန္သည္။

၉၈၁ ခုႏွစ္တြင္ ေစာေကာ္ညိဳ ဘြားစားျပန္သည္။

၉၈၁ ခုႏွစ္တြင္ ေစာႏွင္းအုန္ ဘြားစားျပန္သည္။

၁၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ ေစာစစ္ႏုိင္ ဘြားစားျပန္သည္။

၁၀၃၃ ခုႏွစ္တြင္ ေစာဦးေက်ာ္ ဘြားစားျပန္သည္။

စစ္ကဲစား ေခတ္မ်ား

၁၀၅၉ ခုႏွစ္တြင္ ငၾကင္ေဖၚ

၁၀၆၀ ခုႏွစ္တြင္ ငစြန္

၁၀၆၅ ခုႏွစ္တြင္ ငၾကင္

၁၀၇၆ ခုႏွစ္တြင္ ငျမတ္ေခါင္

၁၁၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ငေအာင္ျမတ္

၁၁၁၈ ခုႏွစ္တြင္ ငေအာင္ညိဳ

၁၁၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ငထင္

ၿမိဳ႕သူႀကီးစား ေခတ္မ်ား ဌာေနသွ်မ္းမ်ားသည္

၁၁၅၈ ခုႏွစ္တြင္ ငေတာ္စံ

၁၁၆၀ ခုႏွစ္တြင္ ငသာရြဲ

၁၁၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ငေရႊသာ

၁၁၉၅ ခုႏွစ္တြင္ ငေရႊသီး

၁၁၉၉ ခုႏွစ္တြင္ ငသာ၀

၁၂၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ငစံတစ္

၁၂၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ငေရႊသား

အထက္ပါ ဦးေရႊသား ဆုိသူမွာ အျခားသူမဟုတ္ ခမည္ေတာ္ႀကီး ဦးေရႊသားပင္ျဖစ္သည္။ ၎ဦးေရႊသားကုိ ၁၁၈၅ ခု ၀ါဆုိလဆန္း ၂ရက္ ဗုဒဟူးေန႔မြန္းတည့္ခ်ိန္တြင္ ေရႊလီမဲဇာ ၇ ရြာႏြယ္ခ်ဳိ အုပ္ရွစ္ကုန္း၌ ဖြားျမင္၍ ဗုိလ္တဲေက်ာင္းတြင္ ပညာသင္၍ ၎မွ တဖန္ (၇ ရြာမွ တဖန္) အင္ဂ်ီရြာသုိ႔ ေျပာင္ေရြ႕ ေနထုိင္ခဲ့ၿပီးခါ အမရပူရ ဘုရင္ ပုဂံမင္းလက္ထက္ မင္းတုံးမင္းသားထံမွာ အမႈေတာ္ ထမ္းေနရာမွ မင္းတုံးမင္းသား ဘုရင္ ျဖစ္လာေသာ အခါ ေရွးဦးစြာရဲ လက္စြဲ ေတာ္ႀကီး ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ သကၠရာဇ္ ၁၂၁၄ ခုႏွစ္ မင္းလွသမႏၱရာဇာ ဟူေသာဘြဲ႔ႏွင့္ အတူ ၀န္းသုိၿမိဳ႕ သူႀကီးအျဖစ္ ခန္႔အပ္လုိက္ေလသည္ ၎ေနာက္ မၾကာမီစစ္ကဲရာထူးသုိ႔ တုိးျမင့္ ခန္႔ထားျပန္သည္။ ၁၂၂၈ ခုႏွစ္ ပတိန္းစား သူပုံတုိ႔ကုိ ရတနာသိခၤ (ေရႊဘုိ) တြင္ မင္းလွ သမႏၱရာဇာ (စစ္ကဲဦးေရႊသား) က လက္ရဖမ္းယူၿပီး မင္းတုံးဘုရင္ႀကီးထံ ဆက္သသည့္အခါ  ၀လြန္စြာ ႏွစ္ေထာင္းအားရ ေက်နပ္ေတာ္မူသျဖင့္ ၁၂၂၈ ခုႏွစ္၌ပင္ ၿမိဳ႕လက္ရွိအတုိင္းႏွင့္ ၀န္းသုိၿမိဳ႕ မဂၤလာေစာ္ဘြားႀကီးဟု အေဆာင္အေရာင္ အစီးအနင္းမ်ားႏွင့္တြ ေစာ္ဘြား အျဖစ္သုိ႔ တုိးျမင့္ ခန္႔ထားျပန္သည္။

တံဆိပ္ ၃လုံး ဘြဲ႕ ၃တန္

၁။ မဟာ၀ံသ ရာဇာ သုိဟုံဘြား

၂။ မဟာသိဒၶိေဇယ  သုိဟုံဘြား

သကၠရာဇ္ ၁၂၃၆၊ ၃၇ ခုႏွစ္တြင္ ေရႊအေရွ႕ေၾကာင္း အလယ္ေၾကာင္း သံသုံးတာရြာ ဂဏန္းဘြား ဂဏန္းမ နန္းခမ္းေက်းရြာမ်ားႏွင့္တကြ ေက်းရြာခရုိင္ တုိးခ်ဲ႕၍ ထပ္မံအုပ္ခ်ဳပ္ေစသည္။

သကၠရာဇ္ ၁၂၄၀ ခုႏွစ္တြင္ မင္းတုံးမင္း ႀကီး နတ္ရြာစံၿပီး သားေတာ္ သီေပါမင္း လက္ထက္ တြင္

၃။ မဟာ၀ံသ သိရီရာဇာ သုိဟုံဘြား ဟူ၍ တံဆိပ္ ၃လုံး ဘြဲ႕တန္ရရွိေလသည္။

နယ္နမိတ္အပုိင္းအျခားမ်ား

၀န္းသုိိၿမိဳ႕ကုိ ဗဟုိျပဳ၍ အေရွ႕လာေသာ္ ဧရာသ၀တီ ျမစ္လယ္ေၾကာ ကေမၻာဇတုိင္း အထိ၊ ေတာင္လာေသာ ရဲသာရြာ လင္းႀကီး ဟံသနဂရတုိင္းအထိ၊အေနာက္လာေသာ သလႅာ၀တီျမစ္လယ္ေၾကာမဏိပူရတုိင္းအထိ။ အေျမာက္လာ မုိးေကာင္းႏွင့္ ေၾကာကုိင္း နရသု႑တုိင္းအထိ။ အေရွ႕ေျမာက္အလာ ေကာက္ေကြ႕ေခ်ာင္းထြက္ ဧရာ၀တီျမစ္ လယ္ၾကာထိ၊ အေရွ႕ေတာင္လာ တေမာေအာက္ဇင္း ေခ်ာင္းေပါက္ ဧရာ၀တီအထိ၊ အေနာက္ေျမာက္ ဦးရူေခ်ာင္းထြက္ သလႅာ၀တီ  ျမစ္လယ္ေၾကာထိ။ ဤလုိ နယ္ေလးရပ္၊ ရွစ္ရပ္ သတ္မွတ္ ပုိင္းျခားလ်က္ ၅၅ ခရုိင္ဘြားစားရသည္။ဤတုိ႔ျဖင့္ ေစာ္ဘြားအဆက္ဆက္တုိ႔၏ ဘြားစားရေသာ နယ္ပယ္ အပုိင္းအျခားျဖစ္သည္။ ဘြားစားဟူေသာစကားသည္ ေဒသခံသွ်မ္းတုိ႔၏ ေစာ္ဘြားအသုံး အႏွံးျဖစ္၍ ေစာ္ဘြားအုပ္ခ်ဳပ္ခံ နယ္ေျမမ်ားကုိဆုိသည္။

ယင္းေဒသေနသွ်မ္းမ်ားကုိ တုိင္းလ်ဲန္ (သွ်မ္းနီ) မ်ားဟုေခၚဆုိၾကသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ သမုိင္းတေလွ်က္တြင္ ျမန္မာမင္း ျပည္ေထာင္မ်ားႏွင့္ ထီးၿပိဳင္နန္းၿပိဳင္ ျပည္ေထာင္မ်ားအျဖစ္ လည္းေကာင္း ျမန္မာမင္းမ်ား ၾသဇာလြမ္းမုိးေသာ အခါ လက္ေအာက္ခံ မင္းျပည္ေထာင္မ်ားအျဖစ္ လည္ေကာင္း၊ ျပည္ပရန္မ်ား က်ဴးေက်ာ္လာစဥ္ ကာလတြင္ ျမန္မာ မင္းျပည္ေထာင္မ်ားႏွင့္ အတူ ပူးေပါင္း ကာကြယ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ သမုိင္းျဖစ္ေပၚေရးကုိ ေရွးဦးမဆြကပင္ ပါ၀င္တည္ေဆာက္ ခဲ့ၾကေသာ သွ်မ္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။

တိုင္းလ်ဲန္ (သွ်မ္းနွီ) မ်ားသည္ ကုိယ္ပုိင္စာေပႏွင့္ ကုိယ္ပုိင္စကား ရွိၾကသည့္ လူမ်ဳိးျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေနာက္ပုိင္းတြင္ စကားႏွင့္စာေပ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မူ၊ အားနည္းခဲ့သျဖင့္၊ စကားစာေပ တျဖည္းျဖည္း ပေပ်ာက္ခဲ့သည္။ ျမန္မာစကား၊ ျမန္မာစေပ၊ ျမန္မာယဥ္ေက်းမူ အသုံးျပဳမူ မ်ားလာသျဖင့္ ျမန္မာဆန္ေသာ သွ်မ္းမ်ားျဖစ္လာသည္။ ျမန္မာဆန္ေသာ သွ်မ္းမ်ားျဖစ္၍ သွ်မ္းဗမာဟု ေခၚဆုိေသာ အမည္မွာ မွရင္းလင္းေၾကာင္း၊ ထုိသူမ်ားသည္ သွ်မ္းမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာ့စြဝ္စုံက်မ္းတြင္ ရွင္းလင္းေဖၚျပထားပါသည္။

သွ်မ္းၾကာဗမာျဖစ္ ဆုိသည့္အတုိင္း ဗမာျဖစ္ သြားၾကသူမ်ားေပသည္။ ဗုဒၶဘာသာကုိ အေျခခံေသာ ယဥ္ေက်းမူ ဓေလ့ထုံးစံမ်ား ရွိၾက၍ ၀ါ၀င္၊ ၀ါထြတ္ သီတင္းကၽြတ္ပြဲ၊ ရွင္ျပဳရဟန္းခံပြဲ၊ သႀကၤန္ပြဲ၊ ထိမ္းျမားမဂၤလာႏွင့္ အသုဘမွ အစ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ ထူးထူးျခားျခား ကြဲျပားျခားနား မႈသိပ္မရွိေတာ့ၾကေပ၊ သုိ႔ရာတြင္ တႏွစ္လွ်င္ တစ္ႀကိမ္ ၿမိဳ႕အရွင္ႀကီး ရြာအရွင္ႀကီးမ်ားအား ပူေဇာ္ပသရာတြင္ ရြတ္ဆုိေသာ ၿမိဳ႕ရြာ အရွင္ႀကီးမ်ား၏ အမည္မွာ ထုိေဒသ၏ ေရွးေဟာင္း သွ်မ္းအေႀကီးအကဲမ်ား ၏ အမည္မ်ားသာ ျဖစ္ေနသည္ကုိေတြ႔ရပါသည္။

ဦးေရႊသားသည္ ေရွးထက္ေစာ္ဘြား မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဦးထင္ (၎၏သား) ဦးေရႊရန္ (၎၏သား) ဦးဘြား(၎၏သား) ဦးေရႊသားျဖစ္၍ အထင္၏ျမစ္ျဖစ္ေပသည္။ ေစာ္ဘြားမ်ဳိးဆက္မ်ား ပင္ျဖစ္သည္။

ဦးေရႊသားသည္ သက္ေတာ္ ၆၅ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ရာ ၁၂၄၃ ခုႏွစ္တြင္ သက္ေတာ္ ၂၁ ႏွစ္ခန္႔ရွိၿပီျဖစ္ေသာ သားေတာ္ သခင္ေအာင္ျမတ္အား ၀န္းသုိေစာ္ဘြား အရာ လြဲလပ္ေပးရန္ ဘုရင္သီေပါမင္းထံသုိ႔  အမိန္႔ေတာ္ခံတင္လြာကုိ ဆက္သတင္သြင္းၾကေလသည္။

သီေပါမင္းထံ အမိန္႔ေတာ္ခံ၀င္ၾကရာ ၿမိဳ႕ရြာခရုိင္ေန ေပၚမိန္း ထမုံသူႀကီး ေခါင္းႀကီးရြာအုပ္တုိ႕မွစ၍ သေဘာတူညီၾကျခင္းျဖင့္ ၁၂၄၄ ခုႏွစ္ ကဆုန္လဆန္း ၂ရက္ေန႔တြင္ သားေတာ္ႀကီး သခင္ေအာင္ျမတ္အား ဘုရင္ သီေပါမင္းက ၀န္သုိေစာ္ဘြားအရာ ခန္႔အပ္ေတာ္မူေလသည္။ွ

၁။ ပထမဘြဲ႕နာမည္ ( မဟာ၀ံသသိရီေဇယ သုိဟုံဘြား) မၾကာမီ၁၂၄၅ ခုႏွစ္ ပထမ၀ါဆုိ လဆန္း ၉ရက္ေန႔တြင္ သိရီေဇယႏွင့္ လဲလွယ္၍ အဘေစာ္ဘြားႀကီးနည္းတူ ထီးအစီးအနင္းႏွင့္ တကြ ထပ္မံခ်ီးျမင့္ေတာ္မူသည္။

၂။ ဒုတိယဘြဲနာမည္ (ေမာရိယမဟာ၀ံသ သိရီသုဓမၼရာဇာ သုိဟုံဘြားဟုျဖစ္ေလသည္။

ထီးအစီးအနင္း အေဆာင္အရြက္မ်ား ထီျဖဴ ၂၊ ေရႊေညာင္ရြက္ ၃၊ ရြက္ေရ ၃၆၊ ထီးခ်က္ ထီးထြ႗္ ေရႊထည့္၊ ထီးရုိး ငါးေတာင္ ေရႊပိန္း၊ ထီးနီ၂၊ ေညာင္ရြက္ တဆင့္တက္ ရြက္ေရ ၄ခုစီ၊ ထီးခ်က္   ထီးထြ႗္ ေရႊထည့္ ထီးရုိး ငါးေတာင္၊ ေရႊၾကန္ဆစ္ သံလ်က္ အိမ္ျဖဴ သံပတ္ ၇ တန္႔ ပတၱျမားစီ အရုိး ေရႊကြပ္ ရင္းဖ်ား ေက်ာက္တရစ္စီ။ သင္းက်စ္ ေရႊသား ကြမ္းခြက္ ၁၂ ရာသီ။ ပတၱျမားသုံးရစ္စီ ကြမ္းလိပ္သုံးမြာ အနားပတၱျမား သုံးရစ္စီ ၾကဳပ္ခြက္အစုံ။  ေရႊေထြးအင္၊ ေရႊစလြယ္ တဆဲ့ ငါးသြယ္၊ ဒက္ဘယက္ကင္း ထုေျပာက္ ဂုႏၱန္ထုိး အနားေက်ာက္စီ အလယ္ပတၱျမားစီ၊ သွ်မ္းေဘာင္းျဖဴျမစ္ ညြန္႔ပတ္ျခမ္း အထြ႗္မကုိ႗္တတ္ ေရႊသားပန္း တဆဲ့ ငါးတမာရြက္ေထာင္ တဆဲ့ငါး၊ ေရႊနားေဒါင္း မီးတြင္းကန္ေတာ့ခံ၊ ကတီပါ လုတ္လုံဘဲရံ   ႏွစ္ဆင့္တတ္ ေမာက္တုိ ေရႊပိန္း ေရႊကုံးစိန္ေတာင္ တဆဲ့ငါး။ေရႊထိ ေရႊထြ႗္ ေက်ာက္ႏွစ္ရစ္စီ ငွက္မနားစိန္ပြင့္ တဆဲ့ငါး၊ ေနေရာင္ကာ ေရႊပုဇြံဆီ၊ ေရႊသား ေရာင္ျပားအစိန္း အနီအတြန္႔သပ္ မ်ဥ္တုိကတီပါနီ ေရႊသားေရာင္ျပား စိန္းအနီအတြန္႔သပ္။ ေရႊေပခေမာက္ ပယင္တပ္ မွန္ကင္း စုိက္ေအာင္ပန္းပြြါးရင္ကပ္။ ေရႊဖေရာင္းၾကဳပ္ လြန္းၾကင္ငွက္ရုပ္ လည္ရြဲ ေက်ာက္တရစ္စီ ပုဆိုးျဖဴ ေရႊၿမိတ္ ေရႊခ်ည္ပါအက်ီၤ ရႊဦးထုပ္ပါးကာ၊ နားကာ၊ ကြမ္းအစ္ ေရႊသား ေက်ာက္စီ။ ေရႊသားကြမ္းအုပ္၊ ေရႊယပ္၊ေရႊေ၀ါ၊ ထားမုိးႀကိဳးဆင္ ေရႊခ်ဥ္စုံအိပ္။ သကၠလပ္နိီသြပ္၊ စုံတံဆိပ္လက္စြဲဓါး ၊ေရႊသင္းေခ်ာ အေဆာက္အျဖဴ ရင္းဖ်ားေခြးမ ေနာက္ပိတ္ သမၻရာခြံ ေရႊသင္းေခ်ာ ရွစ္စင္း ေရႊကြပ္ဓါး တဆယ့္ႏွစ္၊ သင္းေခြခ်ပ္၀တ္လုံ တဆယ့္ႏွစ္၊ ေရႊဒုိင္းေလး၊ မုိးနဲေရႊလွံ တဆယ့္ေျခာက္၊ ႀကိဳင္းေလး၊ အလံက်ည္ လွံက်ည္ ကာေတာင္ျပည့္ေရး ရဲတခြက္ ေရႊခ် ဆင္ေပါက္သုံး၊ ဆင္မတစ္၊ ထမ္းစဥ္ ဘိနပ္ ကုလားပန္း၊ ရာဇပလင္ အျမင့္သုံးေတာင္၊ အက်ယ္ေလးေတာင္ အဂၤေတအနီသုတ္ ေဆာင္းထီ ေရႊပိန္း၊ ၀န္းသုိၿမိဳ႕ တံခါး၀မွာ အုပ္စီ၍ သစ္တပ္တည္လုပ္ေစ အျခားၿမိဳ႕ ေက်းရြာမ်ားသုိ႔ စာအေပးအမွာကုိလည္း သနားေတာ္မူရင္းဘြဲ႕ပုံကုိ တံဆိပ္ခပ္မွတ္ ေပးအပ္ေစ၊ မယားကုိ မဟာေဒ၀ီ ေခၚ တြင္ေစ.. ဘုရင့္ ..အမိန္႔ေတာ္…

ဤသုိ႔ျဖင့္ ၀မ္းေဆေခၚ (၀န္းသုိၿမိဳ႕) အား ၁၂၄၄ ခုႏွစ္ ကဆုန္လဆန္း ၂ရက္ေန႔တြင္ သားေတာ္ႀကီး သခင္ေအာင္ျမတ္အား ဘုရင္ သီေပါမင္းက ၀န္သုိေစာ္ဘြားအရာ ခန္႔အပ္ေတာ္မူေလသည္။ွ

၀န္းသုိေစာဘြားႀကီး စ၀္ေအာင္ျမတ္ အေၾကာင္းတေစ့တေစာင္း *"۩"*

ေတာင္တန္းျပည္မ ပူးေပါင္းေရး ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ရရွိေရးဟုဆုိကာ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့ ၾကေသာအခါ    ၎ဌာေန သွ်မ္းမ်ားကုိ ဗမာကုိယ္စားျပဳေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း မွလည္း ေခၚယူျခင္းမရွိလုိ လက္ရွိသွ်မ္းျပည္တြင္း ေနထုိင္ေနေသာ သွ်မ္းေစာ္ဘြားမ်ား သည္လဲ ေခၚယူခဲ့ျခင္းမရွိပါ စင္စစ္ေသာ္ကာ လက္ရွိ သွ်မ္းျပည္နယ္တြင္းရွိ သွ်မ္းေစာဘြားမ်ား အာဏာ စြန္႔လြတ္ခ်ိန္မွ လည္းေကာင္းေဒသတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ သွ်မ္းေစာ္ဘြားမ်ားလဲ ထုိနည္းတူ စြန္႔လြတ္ခဲ့ရေပသည္။ ပူတာအုိေစာ္ဘြား၊ ေသာင္သြတ္ေစာဘြား၊ မုိင္းေကာင္း၊ မုိးညွင္း၊ ဗန္ေမာ္၊ဆင္ကလိန္ခႏၵီး အတြင္းရွိ ၿမိဳ႕ စားနယ္စားမ်ား သည္လဲပဲ ေစာဘြားမ်ဳိးဆက္ မ်ားသာျဖစ္ပါသည္။

၀မ္းနည္းဘြယ္ ေကာင္းသည္မွာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ႏုိင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ ဥပေဒ ပုဒ္မ -၆ အရ ျပည္နယ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ျခင္း မခံရရွာေသာ သူမ်ားျဖစ္သည္။ ယခုသွ်မ္းနီ အမ်ားစုသည္ မိမိစာေပ တတ္ေျမာက္သူ မရွိသေလာက္ ရွားပါးလာေနၿပီ ျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕ဆုိလွ်င္ မိမိဘာသာ စကား ကုိပင္လွ်င္ မသတ္ေျမာက္ ၾကေတာ့ေပ စာေပေပ်ာက္ပါက လူမ်ဳိးပါေပ်ာက္ မည္အလြဲ ျဖစ္ပါေၾကာင္း သင္ျပ လုိက္ရပါသည္။

ခ်စ္ေသာ စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီးအား အစဥ္သျဖင့္ ေလးစားလွ်က္  

  ၠဤပုိစ္ကုိဤဆုိက္မွကူးယူေဖၚျပပါသည္




ေရာက္လာသူအေပါင္းရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ..ေရႊဝန္းရတနာ..(၂၆.၁၁.၁၁)စေနေန႔

                                                                                                    

သာဓုေခၚလိုက္ပါေတာ့

                                                                              

                                                                                   

                                                                                   

                                                                             

                                                                             

                                                                             

                                                                     

                                                                                 
                                                                             "သာဓုေခၚလိုက္ပါေတာ့ မရင္ၿငိမ္းပြင့္" စင္ကာပူႏိုင္ငံ၊ Serangoon Central, Block 420 ေနမရင္ၿငိမ္းပြင့္သည္ ၁၇.၁၁.၂၀၁၁ နံနက္ပိုင္းတြင္ သူမေနထုိင္ရာတုိက္ခန္းမွ ခုန္ခ်ၿပီးမိမိကုိယ္ကုိအဆုံးစီရ

င္သြားခဲ့ေၾကာင္းသတင္းအားနာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)မွ သိ႐ွိလိုက္ရေသာအခ်ိန္တြင္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) အသင္းသူ/သားမ်ားသည္ မ်ားစြာအံ့ၾသ...ခဲ့ရသည္။ မရင္ၿငိမ္းပြင့္သည္ စင္ကာပူႏိုင္ငံနန္ယန္ပိုလီတကၠနစ္မွ သူနာျပဳ ဒီပလိုမာဘြဲ႕ရရွိခဲ့ၿပီးKandangKerbauအမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ကေလးသူငယ္ေဆးရံုတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ေၾကာင္းသိရွိရသည္။ (၃၁) ဘံုတြင္ရခဲလွေသာ လူ႔ဘ၀တြင္ အို၍ေသျခင္း၊ နာ၍ေသျခင္းစသည့္ ေသျခင္းတရားမ်ားအတြက္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)မွ အတက္ႏိုင္ဆံုးကူညီေဖးမေပးလွ်က္႐ွိရာယခုကဲ့သို႔ လူ႔ဘ၀သက္တမ္းမကုန္ဆံုးခင္ မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳး၊ ေမာင္ႏွမမ်ားအားလိမၼာေရးျခား႐ွိစြာျဖင့္ မိမိတတ္စြမ္းေသာပညာရပ္ျဖင့္ အလုပ္အေကၽြးျပဳေန႐ွာေသာ ႏိုင္ငံ၏ သားေကာင္း၊ သၼီးေကာင္းမ်ားအခ်ိန္မတန္ဘဲ လူ႔ဘ၀မွ ထြက္ခြာသြားရျခင္းအတြက္ က်န္ရစ္သူမိသားစုႏွင့္ ထပ္တူထပ္မွ် ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းမိပါသည္။ မရင္ၿငိမ္းပြင့္၏ ႐ုပ္အေလာင္းအားစင္ကာပူႏိုင္ငံမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ၁၈.၁၁.၂၀၁၁ ရက္ေန႔ ညေနပိုင္းတြင္ မိဘမ်ားမွ ျပန္လည္သယ္ေဆာင္လာခဲ့သည္။ ေလဆိပ္သို႔ ေရာက္႐ွိလာေသာမရင္ၿငိမ္းပြင့္၏ ႐ုပ္အေလာင္းအားနာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)သို႔ အေၾကာင္းၾကားခဲ့၍ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီးသို႔ အသင္းသားမ်ား၊ ၀န္ထမ္းမ်ားမွ သယ္ေဆာင္ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ပါသည္။ ယေန႔ ၁၉.၁၁.၂၀၁၁ ေန႔လည္ (၁း၀၀) နာရီအခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီးအေအးခန္းမွ ေရေ၀းသုႆန္သို႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္)မွ ပို႔ေဆာင္မီးသၿဂႋဳလ္ေပးခဲ့သည္။ မီးသၿဂႋဳလ္ျခင္းအခမ္းအနားၿပီးဆံုးခ်ိန္တြင္ က်န္ရစ္သူမိသားစု ႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားမွ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)သို႔ လာေရာက္၍ မရင္ၿငိမ္းပြင့္ အသက္ (၂၂)ႏွစ္အတြက္ ရည္စူး၍ အလွဴေငြေပးအပ္ လွဴဒါန္းခဲ့ပါသည္။ ေရာက္ရာဘံုဘ၀မွ မရင္ၿငိမ္းပြင့္အားအမွ် … အမွ် … အမွ် ေပးေ၀လိုက္ပါသည္။ တို႔ေသရတဲ့တစ္ေန႔ အႏွစ္မပါ ဗလာျပန္သြားရမွာကိုသာေၾကာက္ပါ။ အႏွစ္ပါပါ ျပန္ရရင္ေတာ့ ေျမအိုးနဲ႔ ေ႐ႊအိုးလဲရေတာ့မယ္လို႔ ၀မ္းေျမာက္လုိက္ပါေတာ့ . . . . ။ (၀ဋ္ေၾကြးေတာ္ေျပဆရာေတာ္ႀကီး) 

ေဖဘုတ္မွာေတြ႔လုိမွ်ေဝလုိက္တာပါ..ျပည္ပေရာက္ျမန္မာမ်ားသတိသံေဝဂရေစဘုိပါဘာမဟုတ္တဲ့အျဖစ္

ကေလးနဲဘဝကုိအဆုံးမသတ္ေစခ်င္းဘူး..သူရဲဝဋ္ေၾကြလဲပါလုိျဖစ္မွာပါ....လူဘဝဆုိတာရခဲတယ္ဆုိတာ

လူတုိင္းသိျပီးသာပါလူဘဝကုိတန္ဘုိးထားေစခ်င္တယ္..လူဘဝဆုိတာလမ္းဆုံမွာထုိင္ေနတဲ့သူလုိဘဲနတ္

ျပည္သြားခ်င္သလားနိဗာန္ကုိသြာခ်င္သလားအပါယ္ေလးဘုံကုိဆင္ခ်င္သလားတကယ္တန္ဘုိးရွိတဲ့လူဘဝပါ
စိတ္ညစ္စရာဆုိတာလူတုိင္းရွိၾကတာဘဲ..လူမွႈ႕ေရးအဆင္မေျပလုိ..အိမ္ေထာင္ေရးအဆင္မေျပလုိ႔..အခ်စ္ေရ
အဆင္မေျပလုိ႔..မိသားစုအဆင္မေျပလုိ႔..စသျဖင့္ေပါ့.ဒီလုိသာသတ္ေသၾကမယ္ဆုိရင္ေလာကမွာလူေတြရွိစ
ရာအေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး..ဒါေၾကာင့္တန္ဘုိးရွိတဲ့လူဘဝေလးကုိလြယ္လြယ္နဲ႕အရွဳံးမေပးေစခ်င္ဘူး.....
မရင္ျငိမ္းပြင့္လုိဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႔ဘဝကုိအရွဳံမေပးၾကပါနဲ႔လုိ႔တုိက္တြန္းရင္းနိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္။
ေရာက္လာသူအေပါင္းရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ..(၂၀.၁၁.၁၁)တနဂၤေႏြေန႔

                    

မေလးရွားအား ရံႈးနိမ့္ခဲ့၍ ျမန္မာအသင္း ဗိုလ္လုပြဲႏွင့္ လြဲေခ်ာ္

                                                                             

ယေန႔ ညေနပိုင္းက ယွဥ္ၿပိဳင္ ကစားခဲ့သည့္ ျမန္မာႏွင့္ မေလးရွား တို႔၏ ဆီမီးဖိုင္နယ္ ပြဲစဥ္တြင္ မေလးရွား အသင္းက (၁-၀)ျဖင့္ အႏုိင္ရရွိ ခဲ့ကာ ဗိုလ္လုပြဲသို႔ တက္ေရာက္ ႏုိင္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာ အသင္းမွာမူ တတိယ ေနရာလုပြဲႏွင့္သာ ေက်နပ္ ခဲ့ရသည္။

ပြဲစသည္ႏွင့္ ျမန္မာအသင္းက မေလးရွာ အသင္းဘက္သို႔ ဖိအားေပး ကစားရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၿပီး မေလး ေနာက္ခံလူမ်ား ႀကံ့ႀကံ့ခံ ဖ်က္ထုတ္ ေနခဲ့သည္။ ပြဲခ်ိန္ (၃)မိနစ္တြင္ မေလးရွား အသင္း ထုိးစစ္ဆင္ရာ ၿပိဳင္ဘက္ တုိက္စစ္မွဴး အမွတ္မထင္ လြတ္ထြက္ သြားရာ သီဟစည္သူ အနာခံ ထြက္တားခဲ့ၿပီး လွ်ံထြက္လာသည့္ ေဘာလံုးအား ေနာက္တြင္ အသင့္ပါသည့္ မေလးရွား ကစားသမား အသာ ကန္သြင္းခ်က္ကိုလည္း သီဟစည္သူပင္ ကာကြယ္ ႏုိင္ခဲ့၍ ျမန္မာတို႔ ကံေကာင္းခဲ့သည္။

ပြဲခ်ိန္ (၇)မိနစ္တြင္ ျမန္မာတို႔ ပထမဆံုး ေထာင့္ကန္ေဘာ ကန္ခြင့္ရခဲ့ၿပီး ေက်ာ္ေဇယ်ာ၀င္း ကန္တင္ေပးသည့္ ေဘာလံုးအား ၾကည္လင္း ေခါင္းတိုက္ ခ်ေပးခဲ့ ေသာ္လည္း ျမန္မာ တုိက္စစ္မွဴး မပိတ္သြင္းမီ မေလးရွား ေနာက္ခံလူ ဖ်က္ထုတ္ သြားခဲ့သည္။ ထို႔အတူ ပြဲခ်ိန္ (၁၀)မိနစ္တြင္ ျမန္မာတို႔ ဒုတိယအႀကိမ္ ေထာင့္ကန္ေဘာ ကန္ခြင့္ ရခဲ့ၿပီး ေနာက္ခံလူ ရွင္းထုတ္ရာမွ ျမန္မာ ကြင္းလယ္လူ ကန္သြင္း ခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ခံလူ ထိထြက္ခဲ့သည္။ ထု႔ိေနာက္တြင္ ျမန္မာအသင္း ထုိးစစ္ဆင္ရာ ေက်ာ္ကိုကို လြတ္ထြက္ သြားေသာ္လည္း ေနာက္ခံလူ ဖ်က္ထုတ္ သြားခဲ့၍ ေထာင့္ကန္ေဘာသာ ထပ္ရခဲ့သည္။ ပြဲခ်ိန္ (၁၀)မိနစ္ေက်ာ္ သည္အထိ ျမန္မာအသင္းက ေတာက္ေလွ်ာက္ ဖိကစားေနခဲ့ၿပီး မေလးရွား အသင္းက ျမန္မာအသင္းအား တန္ျပန္ ထုိးစစ္ဆင္ရန္သာ ေခ်ာင္းကစား ေနခဲ့သည္။ (၁၃)မိနစ္တြင္ ေက်ာ္ေဇယ်ာ၀င္းအား မေလးရွား ကြင္းလယ္လူ အဖ်က္ၾကမ္း ရာမွ ျမန္မာတို႔ ဖရီးကစ္ ကန္ခြင့္ရခဲ့ၿပီး ယင္း ဖရီးကစ္အား ေက်ာ္ေဇယ်ာ၀င္းပင္ ကန္သြင္းခဲ့ရာ ေနာက္ခံလူ ထိထြက္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ရန္ေအာင္၀င္း ဧရိယာ အျပင္မွ ကန္သြင္းရန္ ႀကိဳးပမ္းခ်က္ ကန္ခ်က္ေပ်ာ့ကာ ဂိုးသမား အလြယ္တကူ ဖမ္းႏုိင္ခဲ့သည္။

ပြဲခ်ိန္ (၁၅)မိနစ္ေက်ာ္တြင္ မေလးရွား အသင္းက ကြင္းလယ္ကို ျပန္လည္ စိုးမုိးလာခဲ့ၿပီး ျမန္မာ ေနာက္တန္းအား ထုိးေဖာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္သင္းစလံုး ကြင္းလယ္တြင္သာ အပ်က္မ်ား ေနခဲ့သည္။ ပြဲခ်ိန္ (၂၃)မိနစ္တြင္ ျပည့္ၿဖိဳးဦးအား မေလး ေနာက္ခံလူ လမ္းေၾကာင္းပိတ္ ခဲ့၍ ျမန္မာတို႔ ဘယ္ျခမ္းမွ ဖရီးကစ္ ကန္ခြင့္ရခဲ့ၿပီး ေက်ာ္ေဇယ်ာ၀င္း ကန္ခ်က္ မေလးရွား ဂိုးသမား ဖမ္းမိခဲ့သည္။ (၂၄)မိနစ္တြင္ မေလးရွား အသင္း ျမန္မာေနာက္တန္းအား ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ လာခဲ့ၿပီး ေနာက္ခံလူမ်ား အလုပ္ရႈပ္ ေနခဲ့ရသည္။

(၃၅)မိနစ္တြင္ မေလးရွား တိုက္စစ္ဆင္မႈအား တားဆီးရာမွ ေဇာ္မင္းထြန္း အနည္းငယ္ ဒဏ္ရာရရွိ ခဲ့ၿပီး မေလးရွား အသင္းက (၂၅)ကိုက္ အကြာခန္႔မွ ဖရီးကစ္ ကန္ခြင့္ရသည္။ ယင္းဖရီးကစ္အား မေလးရွား ကြင္းလယ္လူ ကန္ခ်က္ အေတာ္ေလး ေသသပ္ လွပေသာ္လည္း ဂိုးေဘး ကပ္ထြက္သြား၍ ျမန္မာတုိ႔ သက္သာခဲ့သည္။ မိနစ္ (၄၀)တြင္ ညာျခမ္းမွ ထုိးေဖာက္ရာမွ ၾကည္လင္း ဂိုးေရွ႕ ျဖတ္တင္ေပးမႈ ေကာင္းမြန္ ေသာ္လည္း ေနာက္ခံလူ ဖ်က္ထုတ္ သြားခဲ့သည္။ ပြဲခ်ိန္ (၄၃)မိနစ္တြင္ မေလးရွား အသင္း ထိုးေဖာက္မႈ ျမန္မာတို႔ အသည္းအသန္ ခုခံ ခဲ့ရၿပီး (၄၃)မိနစ္တြင္ ျမန္မာတို႔ မေလးရွား ဂိုးဧရိယာ အျပင္နားတြင္ ဖရီးကစ္ ကန္ခြင့္ရခဲ့သည္။ ယင္း ဖရီးကစ္အား ေက်ာ္ကိုကို တိုက္ရိုက္ ကန္သြင္းခဲ့ ေသာ္လည္း ေနာက္ခံလူ ထိထြက္ခဲ့သည္။ (၄၆)မိနစ္တြင္ ေရႊလႈိင္၀င္း တန္ျပန္ ထုိးစစ္ဆင္ သည္အား မေလးရွား ေနာက္ခံလူ အဖ်က္ၾကမ္း၍ အ၀ါကတ္ျပ ခံခဲ့ရၿပီး ျပစ္ဒဏ္ေဘာ ကန္ခ်က္မွာလည္း ေနာက္ခံလူ ဖ်က္ထုတ္ ႏုိင္ခဲ့၍ ပထမပိုင္း အၿပီးတြင္ ျမန္မာႏွင့္ မေလးရွားတုိ႔ ဂိုးမရွိ သေရသာ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။

ဒုတိယပိုင္း ျပန္စသည္ႏွင့္ မေလးရွား အသင္းက တိုက္စစ္ဖြင့့္ ကစားလာခဲ့ၿပီး ျမန္မာ ေနာက္ခံလူ မ်ားအား ဖိအား ေပးခဲ့သည္။ (၄၉)မိနစ္တြင္ ၾကည္လင္း ညာျခမ္းမွ ထုိးစစ္ဆင္ ရာမွ ျမန္မာတို႔ ေထာင့္ကန္ေဘာ ကန္ခြင့္ ရခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ေထာင့္ကန္ေဘာ ကန္ခ်က္ ေနာက္ခံလူမ်ား ဖ်က္ထုတ္ ႏုိင္ခဲ့သည္။ ျမန္မာႏွင့္ မေလးရွား တုိ႔သည္ ဒုတိယပိုင္း ျပန္အစတြင္ တုိက္စစ္အား ပိုမို လုိက္ပါ ကစားခဲ့ၾကၿပီး ဂိုးရရွိေရး ပိုမုိ အားထုတ္ လာခဲ့သည္။ ပြဲခ်ိန္ (၅၇)မိနစ္တြင္ ျမန္မာ ေနာက္ခံလူ ေဇာ္ေဇာ္ဦး ေခါင္းကြဲ သြားခဲ့၍ ကြင္းလယ္လူ ရန္ေအာင္ေက်ာ္ႏွင့္ လူစားလဲ ခဲ့ရသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အသင္းေခါင္းေဆာင္ ေအးဆန္း ေနာက္တန္းသို႔ ဆင္းကစား ခဲ့ရသည္။

မိနစ္ (၆၀)တြင္ မေလးရွား အသင္း ဘယ္ျခမ္းမွ ထုိးေဖာက္မႈမွ တစ္ဆင့္ ဂိုးရရန္ နီးစပ္ခဲ့ၿပီး ဂိုးသမား သီဟစည္သူႏွင့္ ေအးဆန္းတုိ႔ အသည္းအသန္ ဖ်က္ထုတ္ ခဲ့ရသည္။ မေလးရွား အသင္းသည္ ၎တို႔၏ ထုိးစစ္အား ရပ္တန္႔ျခင္း မရွိဘဲ တရစပ္ ထုိးစစ္ဆင္ ေနခဲ့ရာ ျမန္မာ ေနာက္ခံလူမ်ား အလုပ္မ်ား ေနခဲ့ရသည္။ (၆၄)မိနစ္တြင္ ရန္ေအာင္ေက်ာ္ ဘယ္ျခမ္းမွ ထုိးေပးသည့္ ေဘာလံုးအား ေက်ာ္ကိုကို ကန္သြင္းခ်က္ မင္းမင္းသူ အသာ ပိတ္သြင္းခဲ့ ေသာ္လည္း မေလးရွား ဂိုးသမား အစြမ္းျပ ကာကြယ္ သြားခဲ့၍ ျမန္မာအသင္း အပိုင္ ဂိုးသြင္းခြင့္ တစ္ႀကိမ္ နစ္နာခဲ့ရသည္။ (၆၅)မိနစ္တြင္ ျမန္မာ အသင္းက ျပည့္ၿဖိဳးေအာင္ ေနရာတြင္ ေအာင္ျမင့္ေအးအား ၀င္ေရာက္ ကစားေစခဲ့သည္။ (၆၇)မိနစ္တြင္ ျမန္မာတုိ႔ မေလးရွား ဂိုးဧရိယာ အျပင္ အစပ္မွ ျမန္မာတုိ႔ ဖရီးကစ္ ကန္ခြင့္ရခဲ့သည္။ ယင္း ဖရီးကစ္အား ေက်ာ္ေဇယ်ာ၀င္း ကန္ခဲ့ရာ တံတုိင္း မေက်ာ္ခဲ့ဘဲ ေထာင့္ကန္ေဘာသာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ရန္ေအာင္၀င္း ဧရိယာ အျပင္မွ အျပင္းကန္ခ်က္ ျပင္းထန္ လွပေသာ္လည္း ေဘးကပ္ထြက္ သြားခ့ဲသည္။

(၇၃)မိနစ္တြင္ မေလးရွား အသင္း ျပစ္ဒဏ္ေဘာမွ တစ္ဆင့္ ေခါင္းတိုက္ အဆံုးသတ္ခ်က္ ေကာင္းမြန္ ေသာ္လည္း ဂိုးေဘး ကပ္ထြက္ သြားခဲ့၍ ျမန္မာတို႔ သက္သာခဲ့သည္။ (၇၇)မိနစ္တြင္ ျမန္မာတုိ႔ ႏွစ္ႀကိမ္ဆက္တုိက္ ေထာင့္ကန္ေဘာ ရခဲ့ေသာ္လည္း အခြင့္အေရး မရခဲ့ေပ။ (၇၈)မိနစ္တြင္ မေလးရွား ေရွ႕တန္းလူ အပိုင္ ပိတ္သြင္းခြင့္ တစ္ႀကိမ္ ရခဲ့ေသာ္လည္း အေပၚေထာင္ သြားခဲ့သည္။ ပြဲခ်ိန္ (၈၅)မိနစ္တြင္ မေလးရွား အသင္း ဘယ္ျခမ္းမွ ျဖတ္တင္ေဘာမွ တစ္ဆင့္ ေနာက္မွ လိုက္ပါလာသည့္ ကစားသမား အပိုင္ ပိတ္သြင္းခဲ့ရာ မေလးရွားအသင္း ဦးေဆာင္ အဖြင့္ဂိုး စတင္ ရရွိ သြားခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ျမန္မာ အသင္းက ေခ်ပဂိုး ျပန္လည္ ရရွိေရး ႀကိဳးပမ္း လာခဲ့ၿပီး ေက်ာ္ေဇယ်ာ၀င္း ေနရာတြင္ အရန္ တိုက္စစ္မွဴး မင္းမင္းထြန္းအား ၀င္ေရာက္ ကစား ေစခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ နာက်င္ အခ်ိန္ပို (၃)မိနစ္ ဆက္လက္ ကစားခဲ့ရကာ (၉၁)မိနစ္တြင္ ရန္ေအာင္ေက်ာ္ ဘယ္ျခမ္းမွ ထုိးေဖာက္ရာမွ ေထာင့္ကန္ေဘာ ရရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္း ေထာင့္ကန္ေဘာ မွတစ္ဆင့္ ျမန္မာတုိ႔ လုိအပ္ေနသည့္ ေခ်ပဂိုး ရရွိခဲ့ျခင္း မရွိဘဲ မေလးရွား အသင္းက (၁-၀)ျဖင့္ အႏုုိင္ရရွိ ခဲ့သည္။ ထိုရလဒ္ေၾကာင့္ ျမန္မာအသင္းသည္ ၎တို႔၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ဖုိင္နယ္သို႔ တက္ေရာက္ႏုိင္ျခင္း မရွိခဲ့ဘဲ တတိယ ေနရာလုပြဲ သို႔သာ တက္လွမ္း ႏုိင္ခဲ့သည္။ လက္ရွိ ခ်န္ပီယံ မေလးရွား အသင္းမွာမူ ဗီယက္နမ္ - အင္ဒိုနီးရွား တုိ႔၏ ပြဲစဥ္မွ အႏုိင္ရသည့္ အသင္းႏွင့္ ဗိုလ္လုပြဲတြင္ ရင္ဆုိင္ရမည္ ျဖစ္သည္။

ေရာက္လာသူအေပါင္းရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ..ေရႊဝန္းရတနာ..(၁၉.၁၁.၁၁)စေနေန႔

ခရမ္းခ်ဥ္သီး ေရာင္းသူ ..

                                                            
                                                                 
အလုပ္အကိုင္မရွိေသးတဲ႕ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာ အလုပ္လိုခ်င္တဲ႕ အတြက္ မိုက္ကရိုေဆာဖ္႕ ကုမၸဏီမွာ ရံုးအကူ တစ္ေနရာအတြက္ အလုပ္ သြားေလွ်ာက္ ပါတယ္ …. သက္ဆိုင္ရာ ခန္႕ခြဲမႈ မန္ေနဂ်ာက သူ႕ကို အင္တာဗ်ဴး လုပ္ပါတယ္.. ျပီးေတာ႕ ၾကမ္းျပင္ကို သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ခိုင္းျပီး သူ႕ကို စမ္းသပ္ စစ္ေဆး ပါတယ္…



စမ္းသပ္လို႕ သူ႕လုပ္ရည္ ကိုင္ရည္ကို ေက်နပ္သြားတဲ႕အခါ မန္ေနဂ်ာက ေကာင္ေလးကို “ကဲ.. မင္းကို အလုပ္ခန္႕လိုက္ပါျပီ… မင္းရဲ႕ အီးေမလ္း လိပ္စာ ထားခဲ႕… မင္း အီးေမလ္းထဲကို အလုပ္ခန္႕လႊာပို႕လိုက္မယ္.. မင္းက အဲဒီထဲမွာ လိုအပ္တဲ႕ အခ်က္အလက္ေတြျဖည္႕ရမယ္.. ျပီးရင္ မင္း အလုပ္ စ၀င္ႏိုင္မဲ႕ရက္ကို ျဖည္႕ျပီး တို႕ဆီကို ျပန္ပို႕လိုက္ ” လို႕ ေျပာပါတယ္..



ေကာင္ေလးက “ကၽြန္ေတာ္႕မွာ ကြန္ပ်ဴတာမရွိပါဘူးခင္ဗ်ာ..သံုးလဲ မသံုးတတ္ပါဘူး.. ျပီးေတာ႕ အီေမလ္းလိပ္စာလဲ မရွိပါဘူး” လို႕ ျပန္ေျပာ လိုက္ပါတယ္..



“ေအး .. ဒါဆိုရင္ေတာ႕ ၀မ္းနည္းပါတယ္ကြာ.. မင္းမွာ အီးေမလ္းလိပ္စာေလး တစ္ခုေတာင္ မရွိဘူးဆိုတဲ႕ သေဘာက မင္းလဲ ဒီကမၻာမွာ မရွိဘူး ဆိုတဲ႕ သေဘာ ဘဲကြာ…. ဒီကမၻာေလာကၾကီးမွာ မရွိတဲ႕ လူတစ္ေယာက္ကို တို႕ကုမၸဏီက အလုပ္ခန္႕ဖို႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွိပါဘူး.. မင္း သြားလို႕ ရပါျပီ..” လို႕ မန္ေနဂ်ာက သူ႕ကို ေျပာလိုက္ပါတယ္..



ေကာင္ေလးက စိတ္ပ်က္ အားငယ္စြာ၊ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ ကင္းမဲ႕စြာနဲ႕ မိုက္ကရိုေဆာဖ္႕ ကုမၸဏီၾကီးကေန ထြက္ခြာလာပါတယ္.. သူ႕လက္ထဲမွာလည္း ၁၀ တန္ ေဒၚလာ တစ္ရြက္သာ ရွိပါတယ္.. ဒီေငြနဲ႕ သူ႕ဘ၀ ဘယ္လိုမ်ား ေရွ႕ဆက္ရပ္တည္ရမွာပါလိမ္႕.. လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း အတန္ၾကာ သူ စဥ္းစား ေနမိပါတယ္.. ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ……



စဥ္းစားလို႕ရသြားျပီျဖစ္တဲ႕သူ… သြက္လက္တဲ႕ ေျခလွမ္းေတြနဲ႕ အတူ စူပါ မားကက္ကို သြားပါတယ္…. အဲဒီမွာ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ၁၀ ကီလိုဂရမ္ပါတဲ႕ တစ္ေသတၱာကို ၀ယ္လိုက္ ပါတယ္.. ျပီးေတာ႕ တစ္အိမ္တက္ဆင္း အိမ္ေတြမွာ လိုက္လံေရာင္းခ်ပါတယ္.. မယံုႏိုင္စရာ ၂နာရီမျပည္႕ခင္ေလးမွာ သူ႕ေငြက ၂ဆ ျဖစ္သြားခဲ႕ပါျပီ.. ၃ၾကိမ္ေျမာက္ ၀ယ္ယူျပီး ျပန္ေရာင္းခ်လို႕ အကုန္မွာ ေဒၚလာ ၆၀နဲ႕ အတူ အိမ္ကို ျပန္ႏိုင္ခဲ႕ပါတယ္..



ေကာင္ေလး ေကာင္းမြန္စြာ သေဘာေပါက္သြားခဲ႕ပါျပီ… သူ႕ဘ၀ရပ္တည္ေရးအတြက္ ဒီနည္းနဲ႕ သူ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္း နားလည္သြားျပီ.. မနက္တိုင္း မနက္တိုင္း ေစာေစာစီးစီး ထတယ္… ဆိုင္မွာ ခရမ္းခ်ဥ္သီး မွအစ စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ ၀ယ္ျပီး အိမ္တိုင္းကို လိုက္လံေရာင္းခ်တယ္.. ညနက္မွ အိမ္ျပန္ ေရာက္တယ္.. ဒီလိုနဲ႕ သူ႕ေငြေတြဟာ ေန႕တိုင္းေန႕တိုင္းကို ၂ဆ ၃ဆ တိုးပြားလာပါတယ္..



မၾကာခင္မွာဘဲ… တြန္းလွည္းေလး တစ္စီးကို ၀ယ္ယူႏိုင္ခဲ႕ျပီ……. ထို႕ေနာက္ေတာ႕ ထရပ္ကားတစ္စီး….. ထို႕ေနာက္ မွာေတာ႕ စားေသာက္စရာေတြကို တင္ေဆာင္ ျဖန္႕ခ်ီ ေရာင္းခ်ႏိုင္တဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ယာဥ္ အုပ္စုလိုက္ကို ပိုင္ဆိုင္သြားခဲ႕ပါျပီ….



၅ႏွစ္အၾကာမွာ… အဲဒီေကာင္ေလးဟာ အေမရိကားရဲ႕ အစားအေသာက္ လက္လီေရာင္းခ်တဲ႕ အၾကီးဆံုး လုပ္ငန္းရွင္ၾကီး တစ္ဦး ျဖစ္လာ ပါေတာ႕တယ္… ခ်မ္းသာလာတဲ႕ ေကာင္ေလးဟာ သူ႕မိသားစု ေနာင္ေရးအတြက္ အသက္ အာမခံထားဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္..



သူဟာ အသက္အာမခံ လုပ္ငန္းက ကို္ယ္စားလွယ္ တစ္ဦးကို ေခၚယူေတြ႔ဆံုျပီး စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္း၊ လုပ္ထံုး လုပ္နည္းမ်ားကို ေမးျမန္းစံုစမ္းပါတယ္.. စကားေျပာဆို စံုစမ္းလို႕ ျပီးတဲ႕အခါမွာ… ကိုယ္စားလွယ္က သူေဌးကို အီေမလ္းလိပ္စာ ေတာင္းပါတယ္.. သူေဌးက “က်ဳပ္မွာ ဘာအီေမလ္းလိပ္စာမွ မရွိပါဘူး.. ကြန္ပ်ဴတာလဲ မသံုးတတ္ပါဘူး” လို႕ျပန္ေျပာတယ္..



ကိုယ္စားလွယ္က အံ႕အားသင္႕တဲ႕ေလသံနဲ႕ သူေဌးကို ေမးပါတယ္… “ခင္ဗ်ားမွာ အီေမလ္း လိပ္စာမရွိ၊ ကြန္ပ်ဴတာ မသံုးတတ္ဘဲနဲ႕ေတာင္ ဒီေလာက္ ေအာင္ျမင္တဲ႕ စီးပြားေရး အင္ပါယာကို တည္ေထာင္ ထားႏိုင္တယ္ေနာ္.. ခင္ဗ်ားမွန္းၾကည္႕စမ္းပါ…. တကယ္လို႕ ကြန္ပ်ဴတာကို ကၽြမ္းကၽြမ္း က်င္က်င္လဲ သံုးတတ္မယ္… လူတိုင္းနဲ႕ ဆက္သြယ္လို႕ရမဲ႕ အီေမလ္း လိပ္စာလဲရွိခဲ႕မယ္ ဆိုရင္ ခင္ဗ်ား ဒီထက္ကို ဘယ္ေလာက္ ေအာင္ျမင္ ၾကီးက်ယ္လာမလဲလို႕….”



သူက ခနေတာ႕စဥ္းစားလိုက္ျပီး အေျဖျပန္ေပးလိုက္ပါတယ္..



“က်ဳပ္သာ ကြန္ပ်ဴတာ တတ္မယ္..အီေမလ္းလိပ္စာသာရွိခဲ႕မယ္ဆိုရင္ ခုခ်ိန္မွာ မိုက္ကရိုေဆာဖ္႕ကုမၸဏီမွာ ရံုးအကူဘ၀နဲ႕ ရွိေနပါလိမ္႕မယ္” တဲ႕



ဒီ story ေလးက ေပးခ်င္တဲ႕ သင္ခန္းစာေလးကေတာ႕ လူေတြ အရူးအမူး ျဖစ္ေနၾကတဲ႕ အင္တာနက္တို႕ ကြန္ပ်ဴတာတို႕ဆိုတာဟာ ဘ၀ရဲ႕ အခက္အခဲ မွန္သမွ်က္ို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္တဲ႕ အရာေတြ မဟုတ္ပါဘူး… အထူးသျဖင္႕ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာျပည္က လူငယ္ေလးေတြမွာ လူတိုင္းလူတိုင္း ကြန္ပ်ဴတာ အင္တာနက္ ဆိုတာ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႕ အခြင္႕အလမ္း နည္းပါးလြန္း ေနပါေသးတယ္.. ဒီလိုလူေတြ အားမငယ္ၾကဖို႕ ဒီပို႕စ္ေလးကို တြန္းအားေလးတစ္ခု အေနနဲ႕ ဘာသာ ျပန္ျဖစ္ပါတယ္ အင္တာနက္၊ ကြန္ပ်ဴတာ တို႕နဲ႕ အလွမ္းေ၀းေနေသးရင္ ကိုယ္နဲ႕ နီးစပ္ရာ၊ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိတဲ႕ အလုပ္ေတြမွာ ၾကိဳးၾကိဳးစားစား လုပ္ကိုင္မယ္ဆိုရင္ ခ်မ္းသာႏိုင္တဲ႕ အခြင္႕ အလမ္းေတြ ရွိေနပါေသးတယ္.. အခြင္႕အလမ္းကိုေတာ႕ ျမင္တတ္ တြက္တတ္ ရပါမယ္.. ၾကီးပြားခ်င္တဲ႕ စိတ္ရွိဖို႕ရယ္.. ၾကိဳးစားခ်င္တဲ႕ စိတ္ရွိဖို႕ရယ္ အဓိက က်ပါတယ္…. ျပင္းျပတဲ႕ စိတ္ဆႏၵနဲ႕ ၾကိဳးစား ၾကည္႕ၾကပါလို႕ တိုက္တြန္း လိုက္ပါရေစရွင္….

          
ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္မွာကူးယူေဖၚျပသည္)

                                                                           

    ေရာက္လာသူအေပါင္ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ..ေရႊဝန္းရတနာ..(၁၆.၁၁.၁၁)ဗုဒၶဟူးေန႕      

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ သာမညဖလအခါေတာ္ေန႔

                                                     

                                                                ...... တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညကို အမ်ားသိမွတ္ၾကသည္မွာ တန္ေဆာင္တိုင္မီးထြန္းပြဲက်င္းပသည့္ည ဟုလည္းေကာင္း၊ က်ီးမႏိုးပြဲက်င္းပသည့္ သူခိုးၾကီးညဟုလည္ေကာင္း၊ ေဆးေပါင္းခသည့္ညဟုလည္းေကာင္း၊ သာမန္အသိမ်ားျဖင့္သာမွတ္သားၾကဖူးသူမ်ားသာ ေတြ႔ရေလ့ရွိေသာေၾကာင့္ စံုလင္စြာေလ့လာႏိုင္ရန္ရွာေဖြေရးသားေဖာ္ျပလိုက္ရပါသည္ ။
တန္ေဆာင္မုန္းလသည္ ျမန္မာ့ ၁၂လရာသီတြင္ ရွစ္လေျမာက္လျဖစ္သည္။ မုိးေလကင္းစင္၍ နကၡတ္တာရာစုံ ထြန္းပေသာ လလည္းျဖစ္သည္။
ပင္းယေခတ္ စာဆိုေတာ္ စတုရဂၤဗလအမတ္ႀကီးက ''သရဒံတု ကာလာနံ'' အခ်ိန္အခါေန႔တြင္ တန္ေဆာင္မုန္းလသည္ သာယာ
အလွပဆုံး အခ်ိန္အခါျဖစ္သည္ဟု ဖြဲ႕ဆုိခဲ့သည္။
သာမညဖလသုတ္ေတာ္ ေဟာၾကားေတာ္မူျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ကို သာမညဖလအခါေတာ္ေန႔ဟူ၍ သတ္မွတ္ခဲ့
သည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္တုိ႔သည္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ အခါသမယတြင္ သာမညဖလတရားေတာ္ကုိ နာၾကားပူေဇာ္ေလ့ရွိၾကသည္။
ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည့္ရွင္ အဇာတသတ္မင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားေတာ္မူေသာ သာမညဖလ သုတၱန္ေဒသနာေတာ္ကုိ ၾကားနာရသည့္အဆုံး
တြင္ ရတနာသုံးပါးကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္သည့္ ဥပါသကာအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိေတာ္မူခဲ့သည္။
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ က်င္းပေသာ ပြဲေတာ္တစ္ခုမွာ ကထိန္သကၤန္း ဆက္ကပ္လႉဒါန္းပြဲျဖစ္သည္။ ကထိန္ဟူသည္မွာ ''ကထိန''ဟူေသာ
ပါဠိေဝါဟာရကို ျပန္ဆုိထားျခင္းျဖစ္သည္။ အလုပ္အက်ဳိးေပး ၿမဲၿမဲခုိင္ခံ့ေသာအလုပ္၊ ဘုရားအစရွိေသာ ပညာရွိတုိ႔က ''ေကာင္း၏၊ ေကာင္း၏''ဟု
ခ်ီးက်ဴးၾသဘာ ေထာမနာျပဳရေသာ အလုပ္က်ဳိးကုိ ''ကထိန္''ဟု ေခၚသည္။
ကထိန္ပြဲေတာ္သည္ ေရွးဘုရင္လက္ထက္ အဆက္ဆက္ကပင္ ရွိခဲ့သည္။ ပဒုမုတၱရဘုရားရွင္တုိ႔၏ လက္ထက္၌ ကထိန္ခြင့္ျပဳခဲ့သည္ဟု ဗုဒၶစာေပမ်ား၌ ေတြ႕ရွိရသည္။
ကထိန္သကၤန္းအလွဴသည္ တစ္ႏွစ္တြင္ တစ္လ၊ တစ္လတြင္ တစ္ရက္သာျပဳရေသာ ကာလဒါနမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ကထိန္သကၤန္းကပ္လွဴပြဲ
ခြင့္ျပဳေသာကာလမွာ သီတင္းကြၽတ္လျပည့္ေက်ာ္ ၁ရက္ေန႔မွ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔အထိ ျဖစ္သည္။
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ မသုိးသကၤန္းမ်ား ကပ္လွဴရန္အတြက္ ရက္လုပ္ ပူေဇာ္ပြဲမ်ား က်င္းပေလ့ရွိၿပီး ေန႔မကူး၊ ရက္
မကူးဘဲ တစ္ရက္တည္း အၿပီးရက္လုပ္လွဴဒါန္းရေသာ သကၤန္းျဖစ္သျဖင့္ မသုိးသကၤန္းဟုလည္း ေခၚေဝၚၾကသည္။
ဘုရားရွင္သည္ အဇာတသတ္မင္းအား တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔တြင္
သာမညဖလသုတၱန္တရားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တန္ေဆာင္
မုန္းလျပည့္ေန႔ကို ''သာမညဖလအခါေတာ္ေန႔''ဟု သတ္မွတ္ က်င္းပၾက
သည္။ သာမညဖလ၏အဓိပၸာယ္မွာ ရဟန္းျပဳရျခင္း၏ အက်ဳိးပင္ျဖစ္သည္။
သာမညဖလသုတ္ေတာ္သည္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ ေၾကးမံုမွန္
ခ်ပႀ္ကးီ တစ္ခုပငျ္ဖစ္သည။္ ကုိယ္က်င့္သီလ ရွိသည္မရွိသည္ကုိ ဤသုတျ္ ဖင့္
ထင္ဟပ္ေစႏုိင္သည္။
အရွင္ေဒဝဒတ္အား ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ ၊ ဆရာတင္မႈမွားခဲ့ေသာ အဇာ
တသတ္မင္းသားသည္ ဖခင္ဘုရင္ ဗိမိၺသာရကို သတ္မိသည္အထိ အမွားႀကီး
မွားခဲ့ရာ ဖခင္ၾကီး အား သတ္မိသည့္အခ်ိန္မွစ၍ ညတုိင္းအိပ္မေပ်ာ္ေသာေရာဂါ
ေဝဒနာစြဲကပ္ေတာ့သည္။ ထုိေဝဒနာကို ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ မည္သည့္သမား
ေတာ္၊ မည္သည့္ေဆးစြမ္းေကာင္းကမွ် မကုသႏုိင္ေတာ့ေပ။ တန္ေဆာင္မုန္း
လျပည့္ညတစ္ညတြင္အဇာတသတ္မင္းသည္ မွဴးမတ္ေပါင္းစံုညီစြာျဖင့္ညီလာခံ
သဘင္ ဆင္ယင္က်င္းပေနစဥ္ ဆီးႏွင္းျမဴတိမ္သူရိန္ မီးခိုးေမွာင္မ်ဳိး မသြန္း
လျပည့္ဝန္းက ထြန္းလင္းသာယာေနသည္။ ၾကည္ႏူးသာယာဖြယ္ ေကာင္းလွ
သည ့္ တန္ေဆာင္မုန္းလၿပည့္ည၏ အလွကုိခံစားရင္းရင္တြင္းအပူမီးကုိၿငိမ္းေအး
ေစႏိုင္မည့္ နည္းလမ္းမ်ားရရွိရန္ ေတာင့္တမိေလသည္။ မွဴးႀကီး မတ္ႀကီးမ်ား
အား မည္သူ႔ကို ခ်ဥ္းကပ္ရလွ်င္ ေကာင္းမည္နည္းဟု ေမးျမန္းတုိင္ပင္ရေတာ့
သည္။
ပုရာဏကႆပအစရွိေသာ တိတိၴဆရာႀကီးမ်ားထံ ခ်ဥ္းကပ္သင့္ေၾကာင္း
မွဴးႀကီးမတ္ႀကီးတုိ႔၏ တင္ျပခ်က္ကို လက္မခံဘဲ ဆရာဇီဝကအား ေမးေတာ္မူ
သည္။ ဆရာဇီဝက၏ အႀကံေပးခ်က္အရ ဘုရားရွင္ထံခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ရန္ ဆရာ
ဇီဝကကို စီစဥ္ေစသည္။ အဇာတသတ္မင္း ဘုရားရွင္ထံ ဖူးေျမာ္ရန္သြားေသာ
အခ်ိန္မွာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ ညခ်မ္းအခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕အနီး
ဇီဝကသရက္ဥယ်ာဥ္၌ သီတင္းသံုးေနေသာ ဘုရားေက်ာင္းေတာ္သို႔ သြားရာ
လမ္းခရီးတြင္ ညခ်မ္းခ်ိန္ျဖစ္ျခင္း၊ သစ္ရိပ္ဝါးရိပ္ေၾကာင့္ အေမွာင္က်ေနျခင္း
တုိ႔ေၾကာင့္ လုိက္ပါသူအားလံုး မီး႐ွဴးမီးတုိင္ ကိုယ္စီကိုင္၍ သြားၾကရသည္။
အဇာတသတ္ႏွင့္အျခံအရံမ်ား တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ည၌ တန္ေဆာင္တုိင္
မီးထြန္းပြဲ က်င္းပၾကသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေလသည္။
အဇာတသတ္မင္းသည္ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေသာ သာမညဖလ တရား
ေတာ္ကို နာၾကားရသျဖင့္ အိပ္မေပ်ာ္ေသာေရာဂါ လံုးဝေပ်ာက္ကင္းသြားေတာ့
သည္။ ရတနာသံုးပါးအေပၚ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ယံုၾကည္သြားေလသည္။ ပုထုဇဥ္
တို႔တြင္ ရတနာသံုးပါးကို အၾကည္ညိဳဆံုးပုဂၢိဳလ္ အျဖစ္ ဧတဒဂ္ေပးျခင္းကိုပင္
ခံယူရရွိသည္္ ။အဇာတသတ္မငး္ သည ္ ပထမသဂါၤ ယနာတင္ ဒါယကာအျဖစ္လည္းေကာင္း
ခံယူခဲ့သည္္ ။ဘုရားရွင္၏ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကုိ စုေဆာင္းသိမ္းဆညး္ ၍ ဓာတ္ေ တာ္
တိုက္ႀကီးကိုလည္း တည္ထားခဲ့သည။္ ဗုဒၶသာသနာႏွစ္ကုိလည္းအတိအက် သတ္မွတ္ေပးခဲ့သည္။
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔တြင္ ရွင္မာလဲပြဲကိုလည္း က်င္းပၾကသည္။
အရိေမေတၱယ် ဘုရားအေလာင္းနတ္သားက သီဟိုဠ္ကြၽန္းသား ရွင္မာလဲ
မေထရ္အား တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔တိုင္း လူအေပါင္းတို႔အား ေဝႆႏၲရာ
ဇာတ္ေတာ္ကို ေဟာၾကားပါရန္ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားသျဖင့္ ရွင္မာလဲက
ဂါထာတစ္ေထာင္ျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ေဝႆႏၲရာဇာတ္ေတာ္ႀကီးကို
ေဟာေျပာသည္ကို အထိမ္းအမွတ္ျပဳ၍ ေဝႆႏၲရာဇာတ္ေတာ္ကိုေဟာေျပာျခင္း၊
ေလွာ္ကားေတာ္ပံုျပဳ၍ ေလွာ္ကားထက္တြင္ အသီးတစ္ေထာင္၊ အပြင့္
တစ္ေထာင္၊ ထမင္းထုပ္တစ္ေထာင္၊ ဆီမီးတစ္ေထာင္စသည္တင္ကာ လွဴဒါန္း
ျခင္းျဖင့္ ရွင္မာလဲပြဲကို ဆင္ယင္က်င္းပၾကသည္။
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔တြင္ ေဆးပင္အေပါင္းကို ေစာင့္ေသာ နတ္တို႔
သည္ မဲဇလီပင္ေစာင့္နတ္အား လာေရာက္ခစားၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္မဲဇလီပင္
သည္ ေဆးေပါင္းခသည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ဳိး၌ မဲဇလီဖူးကို စားသံုးခဲ့ေသာ္ အနာမ်ဳိး
၉၆ပါးကင္းၿပီး ဘုန္းႀကီး သက္ရွည္ႏိုင္သည္ဟု ေဆးက်မ္းတုိ႔တြင္ေဖာ္ျပပါ
ရွိသည္။ ထိုအဆိုအတိုင္း ေဘးကင္းရန္ကြာ က်န္းမာခ်မ္းသာရန္ မဲဇလီဖူးသုပ္
ကို စားသံုးၾကသည္။
တန္ေဆာင္မုန္းလတြင္ တန္ေဆာင္တိုင္မီးထြန္းပြဲ၊ ကထိနပြဲ၊ မသိုးသကၤန္း
ရက္လုပ္ပြဲ၊ မဲဇလီဖူးသုပ္ေဝငွပြဲ၊ ရွင္မာလဲပြဲ၊ သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔
ပြဲမ်ား က်င္းပၾကေလသည္။
တန္ေဆာင္မုန္းလသည္ ႐ိုးရာပြဲေတာ္အမ်ားဆံုးလဟု ဆိုႏိုင္သည္။
ေျခခင္းလက္ခင္းသာေသာ မိုးအေႏွာင္း ေဆာင္းအကူးကာလျဖစ္ျခင္း၊ အာဇဋာ
ေကာင္းကင္ထက္တြင္ မိုးတိမ္မိုးရိပ္တို႔ကင္းစင္ျခင္း၊ ဆီးႏွင္းျမဴတိမ္ သူရိန္
မီးခိုး ေမွာင္မ်ဳိးမသြန္းသည့္ လျပည့္ဝန္းအား သာယာၾကည္ႏူးစဖြယ္ ေတြ႕ျမင္
ရျခင္း၊ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈပြဲေတာ္မ်ား ဆင္ယင္က်င္းပျခင္း
တို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာတို႔၏ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ လတစ္လပင္
ျဖစ္ပါေၾကာင္းေရးသာလုိက္ရပါသည္။  ေရာက္လာသူအေပါင္းရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ..ေရႊဝန္းရတနာ..(၁၀.၁၁.၁၁)ၾကာသာပေတးေန႔   

ထူးဆန္းသည္႔ ကမၻာ႔သမိုင္း၏ကိန္းဂဏာန္းမ်ား

                                  

                     

                                         

                                        ဒီသမိုင္း၀င္ျဖစ္ရပ္ကိုရွင္းျပႏုိင္ပါသလား

ို

                                    

                                    

ေအဗရာဟင္လင္ကြန္း ( Abraham Lincoln) ကို ၁၈၄၆ တြင္ကြန္ကရက္မွေရြးေကာက္ခဲ့သည္။
ဂြ်န္အက္ဖ္ကေနဒီ (John F. Kennedy) ကို ၁၉၄၆ တြင္ကြန္ကရက္မွေရြးေကာက္ခဲ့သည္။
ေအဗရာဟင္လင္ကြန္း ကို အေမရိကန္သမၼတအျဖစ္ ၁၈၆၀ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ျခင္းခံရသည္။
ဂြ်န္အက္ဖ္ ကေနဒီ ကို အေမရိကန္သမၼတအျဖစ္ ၁၉၆၀ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ျခင္းခံရသည္။

သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုးသည္ ျပည္သူ အခြင့္ေရးကို ဦးစားေပးသည္။

သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုးသည္ အိမ္ျဖဴေတာ္မွာေနစဥ္ ခေလး ဆံုးရွုံးခဲ့ရသည္။

                    

သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုးသည္ ဦးေခါင္းကိုေသနတ္ျဖင့္ပစ္ခံရၿပီး လုပ္ၾကံခံခဲ့ရပါသည္။
သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုးသည္ ေသာၾကာေန႔တြင္ လုပ္ၾကံခံခဲ့ရပါသည္။
ပို ၍ ထူးျခားတာက..
လင္ကြန္းအတြင္းေရးမွုး၏နံမည္သည္ ကေနဒီ Kennedy ျဖစ္ၿပီး
ကေနဒီအတြင္းေရးမွုး၏နံမည္သည္ လင္ကြန္း Lincoln ျဖစ္သည္။

         

သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုးကို ေတာင္ပိုင္းသားေတြက လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခဲ့သည္။
သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုး၏ေနရာကို ဆက္ခံသူမ်ားမွာလည္းေတာင္ပိုင္းသားမ်ားျဖစ္ၾကသည္္။

                                

လင္ကြန္း၏ေနရာဆက္ခံသူ Andrew Johnson သည္ ၁၈၀၈ ခုႏွစ္တြင္ေမြးဖြားခဲ့သည္။

                                  

ကေနဒီ ၏ေနရာဆက္ခံသူ Lyndon Johnson သည္ ၁၉၀၈ ခုႏွစ္တြင္ေမြးဖြားခဲ့သည္။

                                   

လင္ကြန္းကို လုပ္ၾကံခဲ့သူ John Wilkies Booth သည္ ၁၈၃၉ တြင္ ေမြးဖြါးခဲ့သည္။

                                  

ကေနဒီ ကို လုပ္ၾကံခဲ့သူ Lee Harvey Oswald သည္ ၁၉၃၉ တြင္ ေမြးဖြါးခဲ့သည္။
သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုးတြင္ နံမည္ သံုးလံုးရွိၿပီး
နံမည္ သံုးလံုးတြင္ အကၡရာ ၁၅ လံုးရွိသည္။          

                          

လင္ကြန္းကို Ford အမည္ရွိ ျပဇတ္ရုံတြင္ လုပ္ၾကံခံရၿပီး

                    

ကေနဒီကို Ford ကားကုမၼဏီ မွထုတ္ေသာ Lincoln အမည္ရွိကားေပၚတြင္ လုပ္ၾကံခံရသည္။
သမၼတလင္ကြန္းသည္ ျပဇာတ္ရုံတြင္အပစ္ခံရၿပီး ၄င္းကိုလုပ္ၾကံသူသည္ ဂိုေဒါင္တစ္ခုထဲသို႔ေျပးပုန္းခဲ့သည္။
သမၼတကေနဒီကို ဂိုေဒါင္တစ္ခုထဲမွ လွမ္းပစ္ၿပီးလုပ္ၾကံသူသည္ ျပဇာတ္ရုံသို႔ ေျပးပုန္းခဲ့သည္။
သမၼတႏွစ္ဦးလံုးကိုလုပ္ၾကံခဲ့သူ Booth ႏွင့္Oswald သည္တရားရုံးမရင္ဆိုင္ရမွီ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ျခင္းခံရသည္

                                    

လင္ကြန္းမလုပ္ၾကံခံရမွီ တစ္ပတ္အလိုတြင္ Monroe, Maryland ဟု အမည္ရေသာေနရာတြင္ရွိေနခဲ့သည္။
ကေနဒီ မလုပ္ၾကံခံရမွီ တစ္ပတ္အလိုတြင္ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးအဆိုေတာ္ Marilyn Monroe ႏွင့္အတူရွိခဲ့သည္။
ဒီကိစၥေတြ ဘယ္သူရွင္းႏိုင္သလဲ...

္

ေနာက္တစ္ခုဆက္ၾကည္႔ၾကရေအာင္ ၁။ ေဒၚလာ ၂၀ တန္ကို အလယ္ကေနၿပီး တစ္၀က္ေခါက္လိုက္ပါ

၂။ေနာက္ထပ္ဒီလိုေသေသခ်ာခ်ာ ထပ္ေခါက္ပါ။

၃။ ေနာက္အနားတခုကို ဒီလိုေသေသခ်ာခ်ာ ထပ္ေခါက္ပါ။

၄။ ဒီဖက္ကိုျပန္ၾကည့္လိုက္ပါ

တိုက္ဆိုင္လိုက္တာေနာ္....
သင္ဘဲဆံုးျဖတ္လိုက္ပါေတာ့
မေက်နပ္ေသးရင္ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ၾကည့္ရေအာင္
ပထမပံုကပင္တဂြန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္မီးေလာင္ေနတဲ့ပံုပါ

ၿပီးေတာ့ မီးေလာင္ေနတဲ့ေ၀ါထရိတ္စင္တာ အေဆာက္ဦ:

ဆက္ၾကည့္ပါအံုး......

၁။ ။လူအမ်ားအျပားေသဆံုးမွု.....ပင္တဂြန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္ ၂။ ။လူအမ်ားအျပားေသဆံုးမွု..... မီးေလာင္ေနတဲ့ေ၀ါထရိတ္စင္တာ အေဆာက္ဦး

၃။ ။လူအမ်ားအျပားေသဆံုးမွု...... Osama???

ျဖစ္ခဲ့တဲ့ေန႔ရက္၊ လ ကို ၾကည့္ရင္ 9+11 = 20 = $20


*****************************************************************************************************

                             ေမးထဲေရာက္လာဒါေလးကုိမွ်ေဝလုိက္တာပါ

ေရာက္လာသူအေပါင္းရႊင္လန္းခ်မ္းေျမပါေစ..ေရႊဝန္းရတနာ..(၈.၁၁.၁၁)အဂၤါေန႔

Kathina Benefits (Part 5) - ကထိန္အာနိသင္မ်ား (အပိုင္း ၅)

                                                            
                                                       

ကထိန္အာနိသင္ (၅)

ပဥၥမအက်ိဳးအာနိသင္က သကၤန္းကို အစိုးတရ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ကထိန္အာနိသင္ရတဲ့ (သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ကေန တေပါင္းလျပည့္အထိ) ငါးလအတြင္း ကထိန္ခင္းထားတဲ့ ေက်ာင္းတိုက္မွာ လွဴဒါန္းတဲ့ သကၤန္းေတြကို ကထိန္အာနိသင္ရတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြပဲ ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ တစ္ျခားရဟန္းေတြကို ခြဲေပးစရာ မလိုပါဘူး။

သကၤန္းမရွားတဲ့ ဒီေန႔ေခတ္မွာ သကၤန္းကို အစိုးတရ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ျခင္းဆိုတဲ့ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ဟာ ရဟန္းေတာ္ေတြအတြက္ ထူးထူးျခားျခား အသံုး၀င္ပါသလားဆိုတာ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထားပါေတာ့။ အသံုး၀င္၀င္ မ၀င္၀င္၊ အေရးပါပါ မပါပါ အခြင့္အေရးဟာ အခြင့္အေရးပဲ ဆိုပါစို႔။ ရဟန္းေတာ္ေတြရတဲ့ နံပါတ္ငါး ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ကို “သကၤန္းကို အစိုးတရ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ျခင္း”လို႔ပဲ က်ဥ္းက်ဥ္းရွင္းရွင္း မွတ္လိုက္ၾကပါစို႔။

ဒီအာနိသင္က သကၤန္းကို အစိုးတရပိုင္ဆိုင္ႏိုင္တာ ျဖစ္ေပမယ့္ သကၤန္းထက္ တစ္ျခားပရိကၡရာေတြ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္က ဒီေန႔ေခတ္ ရဟန္းေတာ္ေတြအတြက္ ပိုၿပီး အသံုး၀င္ပါတယ္။ ဒကာဒကာမေတြကလည္း ရံပံုေငြ သို႔မဟုတ္ ေက်ာင္းတိုက္သံဃိက န၀ကမၼ၀တၳဳေငြ နဲ႔ ရဟန္းေတာ္ေတြ လိုအပ္တဲ့ တစ္ျခားအသံုးအေဆာင္ေတြကို အေလးတယူ ထည့္သြင္း လွဴဒါန္းၾကပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ ကထိန္လွဴပံုတစ္ခ်ိဳ႕ အေၾကာင္းကို အလ်ဥ္းသင့္မွ ေျပာပါအံုးမယ္။

ရဟန္းေတာ္ေတြ ရရွိတဲ့ ကထိန္အာနိသင္ငါးမ်ိဳးဟာ ဆြမ္း သကၤန္းတို႔နဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ ဒီအာနိသင္ေတြဟာ ကထိန္ေခတ္ဦးကေတာ့ တကယ့္ကို အေရးပါခဲ့ပါလိမ့္မယ္။ အထူးသျဖင့္ သကၤန္းရွားပါးတဲ့ေခတ္မို႔ သကၤန္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးဟာ အခြင့္ထူး ျဖစ္ခဲ့ပါလိမ့္မယ္။ တကယ္ေတာ့ သာသနာ့ ေခတ္ဦးကထိန္ဟာ ရဟန္းေတာ္ေတြရဲ့ သကၤန္းခ်ဳပ္ပြဲႀကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္ ထင္ပါတယ္။ စက္မႈမထြန္းကားေသးေတာ့ အ၀တ္အထည္ ရွားတာေပါ့။ ဒီေတာ့ အ၀တ္စေတြ တစ္စခ်င္း တစ္စခ်င္း တစ္စတစ္စ ဆုေဆာင္းၿပီး သကၤန္းခ်ဳပ္ၾကရတာကိုး။ စုစပ္ခ်ဳပ္ထားတဲ့ ကထိန္သကၤန္းကို (ဒါမွမဟုတ္ အသင့္ခ်ဳပ္ၿပီးသား ဒကာေတြလွဴတဲ့ ကထိန္သကၤန္းကို) သကၤန္းအရွားပါးဆံုးကို ရဟန္းေတာ္ကို ေပးရပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ ရဟန္းေတြေတြရဲ့ သကၤန္းကိစၥ နဲ႔ ဆြမ္းကိစၥဟာ သိပ္ထူးဆန္းတဲ့ ကိစၥမဟုတ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္၊ ကထိန္အာနိသင္ေတြက ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးတဲ့ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတြဟာလည္း ေရွ႕ပိုင္းမွာ ရွင္းျပခဲ့တဲ့အတိုင္း ကထိန္အာနိသင္ မရလည္း ေလ်ာ့ေပါ့ေနၿပီးသား ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ကထိန္အာနိသင္ေတြဟာ မႈန္၀ါး၀ါး ျဖစ္ေနပါတယ္။

၂။ ကထိန္ဒကာမ်ားအတြက္ ကထိန္အာနိသင္

ကထိန္ဒကာဒကာမေတြ ဘယ္လိုအက်ိဳး ရရွိတယ္ဆိုတာကို ဘုရားရွင္ တိုက္႐ိုက္ေဟာေတာ္ မမူခဲ့ပါဘူး။ အ႒ကထာဆရာ၊ ဋီကာဆရာေတြကလည္း (ဂဏၭိ စတဲ့က်မ္းဆရာေတြကလည္း) ဖြင့္မျပခဲ့ပါဘူး။ တိုက္႐ိုက္မေဟာေပမယ့္ အက်ိဳးရမွာ ေသခ်ာတဲ့အတြက္ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြက ၾကံဆၿပီး ေဟာၾကားေပးၾကရပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္ေတြ ရရွိတဲ့ ကထိန္အာနိသင္နဲ႔ အလားတူတဲ့ အက်ိဳးေတြကို ကထိန္ဒကာဒကာမေတြ ရလိမ့္မယ္လို႔ ေဟာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ေဟာရာကေန ကထိန္သကၤန္းလွဴတဲ့ အက်ိဳးဟာ က်ဴးလြန္ထားတဲ့ အကုသိုလ္မွန္သမွ်ကို ေခ်ဖ်က္ေပးႏိုင္တယ္၊ အေဖသတ္တာ အေမသတ္တာလို အနႏၲရိယကံေတြကိုေတာင္ ေခ်ဖ်က္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳး အလြန္အကၽြံ ေဟာၾကတဲ့အထိ ေရာက္ကုန္ပါတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးကို အေလးထားၿပီး မမွတ္သားသင့္ေၾကာင္း ဆ႒သံဂါယနာ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္ ေညာင္ရမ္းဆရာေတာ္ႀကီး မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္ (၀ိနယ၀ိနိစၧယေပါင္းခ်ဳပ္၊ စာ ၁၂)။ ခု အေလးထားေလာက္တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီး သံုးပါရဲ့ ေဟာၾကားခ်က္ကို တင္ျပပါမယ္။

မဟာစည္ဆရာေတာ္ ဦးေသာဘဏ

ဆ႒သဂႌတိပုစၧက ျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီး မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ ကထိန္လွဴရက်ိဳး ငါးမ်ိဳးကို သာမေဏေက်ာ္ ေရးသားတဲ့ “၀ါဆိုႏွင့္ကထိန္ (စာ ၃၂-၃၃)”မွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ သုတၱာႏုေလာမနည္း၊ ျဖစ္သင့္လို႔ ဆြဲၿပီး ယူဆတဲ့နည္း၊ သုတၱန္ေဒသနာေတာ္နဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့နည္းလို႔ ဆိုပါတယ္။ အက်ိဳးငါးမ်ိဳးကေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။

၁။ အပိတ္အပင္ အတားအဆီမရွိ သြားလိုရာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားႏိုင္ျခင္း၊

၂။ လုပ္စရာရွိတာကို အလြယ္တကူနဲ႔ ၿပီးေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္း၊

၃။ အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အႏၲရာယ္ကင္းျခင္း၊

၄။ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းကို လံုလံုျခံဳျခံဳ သိမ္းဆည္းထားႏိုင္ျခင္း၊

၅။ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းကို သူတစ္ပါး လုမယူႏိုင္ျခင္း။

ေညာင္ေလးပင္ဆရာေတာ္ ဦးအရိယ

ေညာင္ေလပင္ ဆရာေတာ္ရဲ့ “ကထိန္အရသာ (စာ ၃၁- ၃၂)”မွာလည္း အလားတူ အက်ိဳးငါးမ်ိဳးကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အက်ိဳးငါးမ်ိဳးကေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။

၁။ အပိတ္အပင္ အတားအဆီမရွိဘဲ အႏၲရာယ္ကင္းကင္းနဲ႔ သြားလိုရာ သြားႏိုင္ျခင္း၊

၂။ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ပစၥည္းေတြ အေ၀းမွာ ရွိေနရင္ေတာင္မွ အဲဒီပစၥည္းေတြကို ရန္သူမ်ိဳးငါးက မဖ်က္ဆီးႏိုင္ျခင္း၊

၃။ အစားေကာင္းအေသာက္ေကာင္း ေပါမ်ားျခင္း၊ အစာအဆိပ္မသင့္ျခင္း၊

၄။ သိမ္းထားတဲ့ ပစၥည္းေတြကို အခ်ိန္အၾကာႀကီး ေမ့ထားမိရင္ေတာင္မွ အဲဒီပစၥည္းေတြ လံုလံုျခံဳျခံဳ ရွိေနႏိုင္ျခင္း၊

၅။ စီးပြားရွာရာမွာ ထီေပါက္သလို သူတစ္ပါးထက္ အက်ိဳးအျမတ္ မ်ားမ်ားရျခင္း။

အဂၤုတၱရနိကာယ္ ပဥၥနိပါတ္က ေဘာဇနသုတ္ကို ကိုးကားၿပီးေတာ့ ဒီအက်ိဳးငါးမ်ိဳးကို တြက္ယူထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဘာဇနသုတ္ေတာ္အရ ဆြမ္းလွဴတဲ့သူဟာ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြကို “အသက္၊ အဆင္း၊ ဥစၥာ၊ ခ်မ္းသာ၊ ခြန္အား”ဆိုတဲ့ ငါးမ်ိဳးကို ေပးလွဴရာေရာက္တဲ့အတြက္ အက်ိဳးအေနနဲ႔ “အသက္ရွည္မယ္၊ အဆင္းလွမယ္၊ ဥစၥာေပါမယ္၊ ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္မယ္၊ ခြန္အားေကာင္းမယ္။” ထိုနည္းတူပဲ ကထိန္ဒကာေတြဟာ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ကထိန္အာနိသင္ငါးမ်ိဳး ေပးလွဴရာ ေရာက္တဲ့အတြက္ ရဟန္းေတာ္ေတြရတဲ့ ကထိန္အာနိသင္နဲ႔ တူညီတဲ့ အက်ိဳးကို ရလိမ့္မယ္လို႔ တြက္ယူထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္ ဦးဇနက

ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္ရဲ့ “လွဴကထိန္သကၤန္းနဲ႔မဂ္လမ္းကိုရြယ္ (စာ ၃၆)”မွာလည္း အလားတူ အက်ိဳးငါးမ်ိဳးကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီအက်ိဳးေတြကို ကမၼသရိကၡက၀ိပါက (ျပဳတဲ့ကံနဲ႔ တူညီစြာ ရရွိတဲ့အက်ိဳး)လို႔ နာမည္ေပးထားပါတယ္။ အက်ိဳးငါးမ်ိဳးကေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။

၁။ အပိတ္အပင္ အတားအဆီ မရွိဘဲ သြားလိုရာ လြယ္ကူစြာ သြားႏိုင္ျခင္း၊

၂။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး လြယ္လင့္တကူ သြားလိုရာ သြားႏိုင္ျခင္း၊

၃။ အစားအေသာက္ အႏၲရာယ္ကင္းျခင္း၊

၄။ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာကို ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးေဘးက ကင္းေ၀းေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ျခင္း၊

၅။ အ၀တ္အထည္ ေပါမ်ားျခင္း၊ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ပစၥည္းကို ခြင့္မျပဳရင္ ဘယ္သူမွ မယူႏိုင္ျခင္း။

တြက္ဆယူထားတဲ့ ဒီ အက်ိဳးအာနိသင္ေတြဟာ ရဟန္းေတာ္ေတြ ရရွိတဲ့ ကထိန္အာနိသင္ေတြနဲ႔ မဆိုင္လွဘူး (မတူလွဘူး)လို႔ ေ၀ဖန္တာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီေ၀ဖန္ခ်က္ေတြကို အလ်ဥ္းသင့္မွ တင္ျပပါအံုးမယ္။

ဒီအာနိသင္ေတြအျပင္ ကထိန္အလွဴဟာ သံဃိကအလွဴ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သံဃကအလွဴ လွဴရက်ိဳးလည္း ရပါလိမ့္မယ္။ ကထိန္အလွဴဟာ သကၤန္းအလွဴ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သကၤန္းလွဴရက်ိဳးလည္း ရပါလိမ့္မယ္။ သဃံကဒါန နဲ႔ စီ၀ရဒါနရဲ့ အက်ိဳးကိုေတာ့ ဒီေနရာမွာ မေျပာေတာ့ပါဘူး။

ခု “ကထိန္အာနိသင္မ်ား”ကို ဒီမွာပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။ ျမန္မာမွန္ရင္ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ေတာင္မွ (ေစ်းကထိန္လို စုေပါင္းကထိန္မ်ိဳး) ကထိန္အလွဴမွာ ပါဖူးၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ကထိန္ဒကာ ဒကာမမ်ား ကထိန္ရာသီမွာ ကထိန္အက်ိဳးေတြ ခံစားႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။

ကထိန္အလွဴရွင္ ေရႊျမန္မာတို႔

- ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀ၾကပါေစ။

- အ၀တ္အထည္ေကာင္းေတြ ေပါမ်ားၾကပါေစ။

- အဆိပ္မသင့္ဘဲ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြ ေလြးႏိုင္ၾကပါေစ။

- သြားလိုရာ အရပ္ေဒသသို႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး သြားလာႏိုင္ၾကပါေစ။

- သြားေလရာမွာ အပိတ္အပင္ အတားအဆီး မရွိဘဲ ေဘးအႏၲရာယ္လည္း ကင္းေ၀းၾကပါေစ။

ေရာက္လာသူအေပါင္းရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ..ေရႊဝန္းရတနာ(၃.၁၁.၁၁)ၾကာသာပေတးေန႔

Kathina Benefits (Part 4) - ကထိန္အာနိသင္မ်ား (အပိုင္း ၄)

                                                             
                                                                    

ကထိန္အာနိသင္ (ႏွီးႏႊယ္)

ကထိန္အာနိသင္ ရတယ္ဆိုရင္ ပရမၸရေဘာဇနသိကၡာပုဒ္ကိုလည္း က်င့္သံုးစရာမလိုဘူးလို႔ ယူဆၾကပါေသးတယ္။

ပရမၸရေဘာဇနသိကၡာပုဒ္ -

“အခ်ိန္အခါကို ၾကဥ္၍ ပရမၸရေဘာဇဥ္ကို စားျခင္းေၾကာင့္ ပါစိတ္အာပတ္သင့္၏။ ထိုပရမၸရေဘာဇဥ္ကိ စားရာ၌ ဤဆိုလတၱံ႔သည္ကား အခ်ိန္အခါတည္း။ နာဖ်ားေသာအခါ၊ သကၤန္းလွဴေသာအခါ၊ သကၤန္းခ်ဳပ္ေသာအခါ၊ ဤကား ထိုပရမၸရေဘာဇဥ္ကို သံုးေဆာင္ရာ၌ အခ်ိန္အခါတည္း။” (ပါစိတ္ပါဠိေတာ္ျမန္မာျပန္)

ရဟန္းတစ္ပါးဟာ ဒကာတစ္ေယာက္ေယာက္က ဆြမ္းလွဴမယ္၊ ဆြမ္းကပ္မယ္ ဆိုတာကို လက္ခံထားၿပီးၿပီဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ ဆြမ္းဒကာ ေပၚလာလည္း လက္မခံရေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္မွေပၚလာတဲ့ ဒကာရဲ့ဆြမ္းကို ပရမၸရေဘာဇဥ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္ေတြ ပရမၸရေဘာဇဥ္ကို မဘုဥ္းေပးရဘူးလို႔ ဒီသိကၡာပုဒ္က တားျမစ္ပါတယ္။

ႁခြင္းခ်က္ အေနနဲ႔ ဒီသိကၡာပုဒ္ကို က်င့္သံုးစရာမလိုတဲ့ အခ်ိန္အခါသံုးမ်ိဳးမွာ “သကၤန္းလွဴေသာအခါ”လို႔ ပါပါတယ္။ သကၤန္းလွဴတဲ့အခါဆိုတာ ကထိန္သကၤန္းလွဴတဲ့အခါ၊ ကထိန္ရာသီ၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား ကထိန္အာနိသင္ေတြ ခံစားခြင့္ရွိတဲ့ ငါးလ (သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔ကေန တေပါင္းလျပည့္အထိ) ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ကထိန္အာနိသင္ ရတယ္ဆိုရင္ ဒီသိကၡာပုဒ္ကိုလည္း က်င့္သံုးစရာ မလိုဘူးလို႔ ယူဆၾကပါတယ္။ ဘုရားရွင္ တိုက္႐ိုက္ေဟာထားတာ မဟုတ္ေပမယ့္ ျဖစ္ႏိုင္လို႔ ထည့္ယူထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွီးႏႊယ္ကထိန္အာနိသင္ေပါ့။

ဒီအာနိသင္ကို ဓမၼကထိကဆရာေတာ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အေလးေပး ေဟာၾကားေလ့ ရွိပါတယ္။ ရယ္စရာပံုျပင္ေလးနဲ႔ ေဟာၾကတာပါ။ “တစ္ခါတုန္းက ဆရာေတာ္တစ္ပါးကို ဆြမ္းကပ္ဖို႔ ဒကာႏွစ္ဦးေပၚလာတယ္။ အရင္ဦးတဲ့ ဆြမ္းဒကာက ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္း ကပ္လိမ့္မယ္၊ ဒုတိယ ဒကာက ၀က္သားဟင္း ကပ္လိမ့္မယ္လို႔ ဆရာေတာ္က သိတယ္။ ဒီေတာ့ ၀က္သားဟင္းဘုဥ္းေပးလို႔ရေအာင္ ဥာဏ္ဆင္တယ္။ ဆရာေတာ္က ဒကာႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အလယ္မွာ ရပ္ေနရင္း လက္ႏွစ္ဘက္ကို ကားေျမႇာက္ဆန္႔တန္း ေပးလိုက္ၿပီး 'ကဲ ဒကာတို႔ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ငါ့ကို လက္ကေန အၿပိဳင္ဆြဲၾက။ ႏိုင္ေအာင္ဆြဲႏိုင္တဲ့ ဒကာရဲ့အိမ္မွာ ငါ ဆြမ္းဘုဥ္ေပးမယ္'လို႔ အမိန္႔ရွိတယ္။ ဒကာႏွစ္ေယာက္ အၿပိဳင္ဆြဲေနတုန္း ဆရာေတာ္က ၀က္သားဒကာဘက္ပါေအာင္ ႐ုန္းရင္း ခ်ဥ္ေပါင္ဒကာကို ေျခေတာက္နဲ႔ ေဆာင့္ကန္သတဲ့။ ခ်ဥ္ေပါင္ဒကာကလည္း အေျခအေနကို သေဘာက္ေပါက္တာနဲ႔ 'ခ်ဥ္ေပါင္ကို ေျခကန္၊ ၀က္သားေနာက္ စံုကန္႐ုန္း၊ သြားေတာ့ကတံုး'ဆိုၿပီး ဆြဲထားတဲ့လက္ကို ႐ုတ္တရက္ လႊတ္ေပးလိုက္တာ အလဲလဲ အကြဲကြဲ ျဖစ္ကုန္သတဲ့။” ဒီလိုမ်ိဳး ေနာက္မွေပၚလာတဲ့ ဒကာရဲ့ဆြမ္းကို ဘုဥ္းေပးေပမယ့္ ကထိန္အာနိသင္ ရထားတယ္ဆိုရင္ အျပစ္မရွိတဲ့အေၾကာင္း ေဟာၾကားေလ့ ရွိပါတယ္။ ဓမၼကထိကဆရာေတာ္ အေျပာေကာင္းရင္ ေကာင္းသလို ရယ္ရတဲ့ ပံုျပင္ေလး ျဖစ္ပါတယ္။ တိုက္႐ိုက္ဘုရားရွင္ ေဟာခဲ့တာ မဟုတ္တဲ့ အာနိသင္ကို လူဒကာေတြ လြယ္လြယ္နဲ႔ နားလည္ႏိုင္လို႔ အေလးေပးေဟာၾကားၾကတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ဒီအာနိသင္ဟာ ဆြမ္းစားကြမ္းစားနဲ႔ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ ကထိန္အာသင္ (၁) နဲ႔ ကထိန္နိသင္ (၃)မွာ ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့အတိုင္း သာမာန္ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ဆြမ္းစားကြမ္းစား ကိစၥနဲ႔ ၾကံဳရခဲပါတယ္။ ဆြမ္းဒကာႏွစ္ေယာက္ တၿပိဳင္တည္းေပၚဖို႔ဆိုတာ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ၾကံဳႀကိဳက္ဖို႔ ခက္ခဲပါတယ္။ ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲ ဆြမ္းဒကာႏွစ္ေယာက္ တၿပိဳင္တည္း ေပၚလာတယ္ ဆိုရင္လည္း ပထမဒကာကို ဦးစားေပးလိုက္ၾကတာပါပဲ။ ဒီလို ပထမဒကာကို ဦးစားေပးလိုက္တာဟာ ဒီ ပရမၸရေဘာဇနသိကၡာပုဒ္ကို လိုက္နာက်င့္သံုးတာလား၊ ေလာကထံုးစံ လူမႈေရးထံုးစံလားဆိုတာ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ဒီသိကၡာပုဒ္ကို က်င့္သံုးစရာမလိုဘူးဆိုတဲ့ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ (ႏွီးႏႊယ္)ကေရာ ရဟန္းေတာ္ေတြအတြက္ ထူးထူးျခားျခား အသံုး၀င္ပါသလား ဆိုတာလည္း စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထားပါေတာ့။ အသံုး၀င္၀င္ မ၀င္၀င္၊ အေရးပါပါ မပါပါ အခြင့္အေရးဟာ အခြင့္အေရးပဲ ဆိုပါစို႔။ ရဟန္းေတာ္ေတြရတဲ့ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ (ႏွီးႏႊယ္)ကိုလည္း “စိတ္လိုလက္ရ အျပစ္ကင္းကင္း ဆြမ္းဘုဥ္းေပးႏိုင္ျခင္း”လို႔ပဲ က်ဥ္းက်ဥ္းရွင္းရွင္း မွတ္လိုက္ၾကပါစို႔။

ကထိန္အာနိသင္ (၄)

စတုတၱအက်ိဳးအာနိသင္က ပထမကထိနသိကၡာပုဒ္ကို လိုက္နာက်င့္သံုးစရာ မလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ပထမကထိနသိကၡာပုဒ္ -

“ရဟန္းသည္ သကၤန္း(ကိစၥ)ၿပီးဆံုးလတ္ေသာ္ ကထိန္ကို ႏႈတ္ၿပီးလတ္ေသာ္ ဆယ္ရက္အပိုင္းအျခားရွိေသာ ကာလပတ္လံုး အပိုသကၤန္းကို ေဆာင္ႏိုင္သည္။ ထို (ဆယ္ရက္အပိုင္းအျခားကာလ)ကို လြန္ေစေသာ ရဟန္းအား စြန္႔ျခင္း(၀ိနည္းကံ)ရွိေသာ ပါစိတ္အာပတ္သင့္၏။” (ပါရာဇိကပါဠိေတာ္ျမန္မာျပန္)

ဒီသိကၡာပုဒ္ကို မလိုက္နာ မက်င့္သံုးဘဲ ေနႏိုင္တဲ့ ႁခြင္းခ်က္အေျခအေနႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ “သကၤန္း(ကိစၥ)ၿပီးဆံုး”တယ္ ဆိုတာနဲ႔ “ကထိန္ႏႈတ္ၿပီး”တယ္ ဆိုတာကို ကထိန္အာနိသင္ (၂)မွာ ေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသိကၡာပုဒ္အရ (ႁခြင္းခ်က္မဟုတ္တဲ့) သာမန္အေျခအေန သာမန္အခ်ိန္အခါမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ဆယ္ရက္ထက္ေက်ာ္ၿပီး အပိုသကၤန္း ကုိင္ေဆာင္သံုးစြဲခြင့္ မရွိပါဘူး။ သံုးစြဲရင္ အျပစ္ရွိပါတယ္။ သံုးစြဲမိတဲ့ အပိုသကၤန္းကိုလည္း စြန္႔လႊတ္လိုက္ရပါတယ္။

ဒီသိကၡာပုဒ္အရ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ သင္းပိုင္း၊ ဧကသီ နဲ႔ ဒုကုဋ္ (ႏွစ္ထပ္သကၤန္း)ဆိုတဲ့ သကၤန္းသံုးထည္ပဲ ကိုင္ေဆာင္သံုးစြဲခြင့္ ရွိပါတယ္။ တိစီ၀ရိက္ဆိုတဲ့ ဒီသကၤန္းသံုးကလြဲလို႔ ဆယ္ရက္ထက္ေက်ာ္ၿပီး အပိုသကၤန္း ကိုင္ေဆာင္သံုးစြဲခြင့္ မရွိပါဘူး။ ကထိန္အာနိသင္ရတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီသိကၡာပုဒ္ကို က်င့္သံုးစရာမလို တဲ့အတြက္ ဆယ္ရက္ေက်ာ္ၿပီးေတာ့လည္း အပိုသကၤန္း ကိုင္ေဆာင္သံုးစြဲခြင့္ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကထိန္အာနိသင္ ရတယ္ဆိုတာ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔ကေန တေပါင္းလျပည့္အထိ ငါးလသာ ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ ရဟန္းေတာ္ေတြကေတာ့ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး သကၤန္းအပိုေတြ ကိုင္ေဆာင္သံုးစြဲေနၾကတာ မဟုတ္လား။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ အေျဖကေတာ့ “တိစီ၀ရိက္”ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။

၀ိနည္းတိစီ၀ရိက္ ႏွင့္ ဓုတင္တိစီ၀ရိက္

“အပိုသကၤန္း”ဆိုတဲ့ စကားဟာ ကထိန္အာနိသင္ (၂)မွာ ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ သကၤန္းအဓိ႒ာန္တင္ျခင္းနဲ႔ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ အဲဒီမွာ ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ တိစီ၀ရိက္အဓိ႒ာန္ကို ၀ိနည္းတိစီ၀ရိတ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ့ ဓုတင္တိစီ၀ရိက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဓုတင္တိစီ၀ရိက္ကို က်င့္သံုးတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ သကၤန္းသံုးထည္ပဲ ကိုင္ေဆာင္သံုးစြဲပါတယ္။ ဘယ္လို အပိုသကၤန္းမ်ိဳးကိုမွ မကိုင္ေဆာင္ မသံုးစြဲၾကပါဘူး။ ၀ိနည္းတိစီ၀ရိက္ က်င့္သံုးတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြကေတာ့ သကၤန္းသံုးထည္အျပင္ အပိုသကၤန္းေတြလည္း ကိုင္ေဆာင္သံုးစြဲၾကပါတယ္။ ကထိန္အာနိသင္ (၂)မွာ ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့အတိုင္း ဒီေန႔ေခတ္ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ သကၤန္းႀကီး သံုးထည္ကို ပရိကၡာရေစာဠအဓိ႒ာန္တင္ၾကပါတယ္။ ပစၥဳဒၶိဳရ္ျပဳၾကပါတယ္။ ၀ိကပၸနာျပဳၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီပထမကထိနသိကၡာပုဒ္ကို ေရွာင္လႊဲႏိုင္ၿပီး ကထိန္အာနိသင္ ကုန္ဆံုးခ်ိန္မွာလည္း အပိုသကၤန္း ကိုင္ေဆာင္သံုးစြဲေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ဒီသိကၡာပုဒ္ကို က်င့္သံုးစရာမလိုဘူးဆိုတဲ့ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ ကေရာ ရဟန္းေတာ္ေတြအတြက္ ထူးထူးျခားျခား အသံုး၀င္ပါသလားဆိုတာ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထားပါေတာ့။ အသံုး၀င္၀င္ မ၀င္၀င္၊ အေရးပါပါ မပါပါ အခြင့္အေရးဟာ အခြင့္အေရးပဲ ဆိုပါစို႔။ ရဟန္းေတာ္ေတြရတဲ့ စတုတၱ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ကို “သကၤန္းမ်ားစြာ ပိုင္ဆုိင္ႏိုင္ျခင္း”လို႔ပဲ က်ဥ္းက်ဥ္းရွင္းရွင္း မွတ္လိုက္ၾကပါစို႔။

(ဆက္ပါအံုးမယ္။)

ေရာက္လာသူအေပါင္းရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ..ေရႊဝန္းရတနာ(၂.၁၁.၁၁)ဗုဒၶဟူးေန႔