သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၊ကုိလံဘုိျမဳိ ႔၏၊မကုဋာရာမျမန္မာေက်ာင္း။
သီရိလကၤာႏုိင္ငံရွိ ျမန္မာေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမ်ားကို စတင္တည္ေထာင္ေတာ္မူခဲ့ေသာ သာသနာျပဳ ပုဂၢိဳလ္ထူးမွာ မြန္ျပည္နယ္ ေမာ္လၿမိဳင္ဇာတိဖြား ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ ၀ိနယာလကၤာရ မဟာေထရ္ျမတ္ ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္သည္ ခရစ္ႏွစ္-၁၉၀၁-ခုႏွစ္တြင္ သီရိလကၤာ ႏုိင္ငံသို႔ စတင္ၾကြေရာက္၍ သာသနာျပဳလုပ္ငန္းမ်ားကို စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ေတာ္ မူခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ၀ိနယာလကၤာရ မဟာေထရ္ျမတ္ (ေအဒီ-၁၈၇၈-၁၉၅၉)သည္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ
တြင္ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီး(၅)တုိက္ကို တည္ေထာင္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
ယင္းေက်ာင္းတုိက္ႀကီးမ်ားမွာ
၁။ သိရီ၀ိနယာလကၤာရ မဟာမကုဋာရာမေက်ာင္းတုိက္၊ အပုိင္း(၉)၊ ကိုလံဘုိၿမိဳ႕။
၂။ သိရီ၀ိနယာလကၤာရာမေက်ာင္းတုိက္၊ အပုိင္း(၁၀)၊ ကိုလံဘုိၿမိဳ႕။
၃။ သိရီ၀ိနယာလကၤာရာမေက်ာင္းတုိက္၊ ေပါကၠဳႏုတၿမိဳ႕။
၄။ သိရီ၀ိနယာလကၤာရာမေက်ာင္းတုိက္၊ ကႏၵီၿမိဳ႕ႏွင့္
၅။ သိရီ၀ိနယာလကၤာရာမေက်ာင္းတုိက္၊ အႏုရာဓပူရၿမိဳ႕တုိ႔ျဖစ္ၾကပါသည္။
ေဖာ္ျပပါ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး (၅) တိုက္အနက္ အမွတ္ (၂) ႏွင့္ (၃)တို႔မွအပ အျခားေသာ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး (၃) တိုက္တြင္ ျမန္မာသံဃာေတာ္မ်ား စဥ္ဆက္မျပတ္ သီတင္းသံုးေနထိုင္ကာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္လ်က္ ႐ွိေနၾကသည္ကို ဖူးေတြ႔ရသျဖင့္ ၀မ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူရပါသည္။ ဤတြင္ အလ်ဥ္းသင့္သျဖင့္ သီရိလကၤာေရာက္ ျမန္မာသံဃာေတာ္အ႐ွင္ျမတ္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာအမ်ားစု၏ အဓိကမွီခိုအားထားရာ ဌာနႀကီးသံုးခုတြင္ တစ္ခု အပါအ၀င္ျဖစ္ေသာ ကိုလံဘို (၉) ႐ွိ မကုဋာရာမ ျမန္မာေက်ာင္းတိုက္ႀကီး၏ သမိုင္းေနာက္ခံကို တေစ့တေစာင္းအျဖစ္ ေလ့လာတင္ျပလိုပါသည္။
မကုဋာရာမျမန္မာေက်ာင္းတိုက္ႀကီးကို
သာသနာေတာ္ႏွစ္ (၂၄၈၆)၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၂၄ တြင္ စတင္ တည္ေထာင္ခဲ့သည္္။
သို႔ျဖစ္ရာ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး၏ သက္တမ္းမွာ ႏွစ္ေပါင္း
(၈၀)ေက်ာ္ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီး
ျဖစ္ေပသည္။ သီရိလကၤာႏိုင္ငံသည္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ေရာက္မွ လြတ္လပ္ေရး ရ႐ွိခဲ့ရာ ေက်ာင္းတိုက္ တည္ေထာင္ခဲ့ေသာကာလမွာ ကိုလိုနီေခတ္ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။
ပထမေက်ာင္းတိုက္တည္ ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၱ၀ိနယာလကၤာရ မဟာေထရ္ျမတ္သည္ ႏိုင္ငံျခား သာသနာျပဳသက္တမ္း ႏွစ္(၅၀)ေက်ာ္ကာလအတြင္းတြင္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၌ ေက်ာင္းတိုက္ ႀကီး (၅) တိုက္ကို တည္ေထာင္ေတာ္မူႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ျပင္ ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၱသိဂၢ၀ေထရ္ႏွင့္ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ သုမနသာဂရမေထရ္ (ယခု ဒဂံုၿမိဳ႕ သစ္၊ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕နယ္၊ ယုဇနဥယ်ဥ္ၿမိဳ႕ေတာ္၊ ကႏၵီျမန္မာေက်ာင္း ဆရာေတာ္) အစ႐ွိေသာ ျပည္တြင္း ျပည္ပ သာသနာျပဳ တပည့္ေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္းေမြးထုတ္ေပးႏိုင္
ခဲ့ပါသည္။
ဆရာေတာ္ ၀ိနယာလကၤာရ မဟာေထရ္ႏွင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ကုသိႏၷာ႐ံုဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏ ၱစျႏၵမုနိမဟာေထရ္ (ရခိုင္ျပည္၊ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေပါက္ပင္ ကုန္းရြာဇာတိ) တို႔မွာ ေခတ္ၿပိဳင္ျဖစ္သည္ဟုလည္း သိရသည္။ ေဖာ္ျပပါ ဆရာေတာ္ႀကီး ႏွစ္ပါးမွာ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ိဳးစံုကို ႀကံ့ႀကံ့ခံရင္း ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသည့္ တိုင္ေအာင္ ျပည္ပတြင္ သီတင္းသံုး ေနထိုင္သြားၾကေသာ ျမန္္မာျပည္၏ သားေကာင္း ရတနာမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။
သီရိလကၤာ႐ွိ ျမန္မာေက်ာင္းတိုက္ႀကီးမ်ားကို စတင္တည္ေထာင္ေတာ္မူခဲ့ေသာ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ ၀ိနယာလကၤာရ မဟာေထရ္ျမတ္သည္ မိမိ၏ သာသနာျပဳအေမြမ်ားကို ဆက္ခံႏိုင္ရန္ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱသိဂၢ၀ေထရ္အား ၁၉၄၁ ႏွစ္မွစ၍ တြဲဖက္ေစာင့္ေ႐ွာင့္ေစခဲ့ၿပီး ၁၉၅၁ ခုႏွစ္တြင္ တရား၀င္လႊဲေျပာင္း လွဴဒါန္းခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။ မကုဋာရာမ ျမန္မာေက်ာင္းတိုက္၏ ပထမတိုက္တည္ ဆရာေတာ္ႀကီး ၁၉၅၉ ခုႏွစ္တြင္ ဘ၀နတ္ထံပ်ံလြန္ေတာ္မူေသာအခါ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ သိဂၢ၀မေထရ္မွာေက်ာင္းထိုင္
ဆရာေတာ္ ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ မကုဋာရာမ ျမန္မာေက်ာင္းတိုက္၏ ဒုတိယေျမာက္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱသိဂၢ၀မေထရ္သည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္၊ တိစႏၵ၀ိဟာရေက်ာင္း၌ ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။
၂၀၀၀ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ ျမန္မာသံဃာေတာ္မ်ားသည္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံသို႔ ႂကြေရာက္၍ ပညာသင္ယူဆည္းဖူးၾကသည္မွာ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ တိုးတက္မ်ားျပားလာသျဖင့္ မကုဋာရာမ ျမန္မာ
ေက်ာင္းတိုက္အတြင္း ေနရာအခက္အခဲ ျဖစ္ၾကရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာသံဃာေတာ္မ်ားမွာ
ေဒသခံသီရိလကၤာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ မွီတင္းေနထိုင္ကာ ပညာသင္ယူ ဆည္းဖူးၾကရပါသည္။
သီရိလကၤာ စာသင္သားျဖစ္ခဲ႔ဖူးေသာ ျပည္တြင္း ျပည္ပသာသနာျပဳ ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၱပညာ၀ံသ မဟာေထရ္သည္ သီရိလကၤာေရာက္ ပညာေတာ္သင္ ျမန္မာသံဃာေတာ္မ်ား၏ ေနရာအခက္အခဲကို ကူညီေျဖ႐ွင္းလိုေသာ ဆႏၵျဖင့္ မကုဋာရာမျမန္မာေက်ာင္းတိုက္အတြင္း၌ တိုးခ်ဲ႕ ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ႀကီး တစ္ေဆာင္ ေဆာက္လုပ္ရန္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့သည္။
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အၿပီးမသက္ႏုိင္ဘဲ ရွိသည့္ တိုးခ်ဲ႕ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ႀကီးကို ပီနန္ဆရာေတာ္
ႀကီး၏ ၾသ၀ါဒႏွင့္အညီ မူလအလွဴ႐ွင္မ်ားႏွင့္ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားစုစည္းဖြဲ႔စည္း
ထားေသာ “ဒါနသိရီလကၤာအသင္း” တုိ႔၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ၿပီးဆုံးေအာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါသည္။
ယခုအခါ တုိးခ်ဲ႕ ႏွစ္ထပ္ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ႀကီး အပါအ၀င္ မကုဋာရာမေက်ာင္းတုိက္၌ အခန္းေန
သံဃာေတာ္အပါး
(၆၀) အပါအဝင္ သံဃာေတာ္အပါး ရွစ္ဆယ္ခန္႔ သီတင္းသုံး ေနထုိင္ေနၾကၿပီး
သီရိလကၤာႏုိင္ငံရွိ တကၠသုိလ္အသီးသီးတြင္ ဗုဒၶစာေပတုိ႔ကုိ ေလ့လာ
သင္ယူေနၾကပါသည္။ျဖစ္ေပသည္။ သီရိလကၤာႏိုင္ငံသည္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ေရာက္မွ လြတ္လပ္ေရး ရ႐ွိခဲ့ရာ ေက်ာင္းတိုက္ တည္ေထာင္ခဲ့ေသာကာလမွာ ကိုလိုနီေခတ္ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။
ပထမေက်ာင္းတိုက္တည္ ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၱ၀ိနယာလကၤာရ မဟာေထရ္ျမတ္သည္ ႏိုင္ငံျခား သာသနာျပဳသက္တမ္း ႏွစ္(၅၀)ေက်ာ္ကာလအတြင္းတြင္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံ၌ ေက်ာင္းတိုက္ ႀကီး (၅) တိုက္ကို တည္ေထာင္ေတာ္မူႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ျပင္ ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၱသိဂၢ၀ေထရ္ႏွင့္ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ သုမနသာဂရမေထရ္ (ယခု ဒဂံုၿမိဳ႕ သစ္၊ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕နယ္၊ ယုဇနဥယ်ဥ္ၿမိဳ႕ေတာ္၊ ကႏၵီျမန္မာေက်ာင္း ဆရာေတာ္) အစ႐ွိေသာ ျပည္တြင္း ျပည္ပ သာသနာျပဳ တပည့္ေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္းေမြးထုတ္ေပးႏိုင္
ခဲ့ပါသည္။
ဆရာေတာ္ ၀ိနယာလကၤာရ မဟာေထရ္ႏွင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ကုသိႏၷာ႐ံုဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏ ၱစျႏၵမုနိမဟာေထရ္ (ရခိုင္ျပည္၊ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေပါက္ပင္ ကုန္းရြာဇာတိ) တို႔မွာ ေခတ္ၿပိဳင္ျဖစ္သည္ဟုလည္း သိရသည္။ ေဖာ္ျပပါ ဆရာေတာ္ႀကီး ႏွစ္ပါးမွာ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ိဳးစံုကို ႀကံ့ႀကံ့ခံရင္း ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသည့္ တိုင္ေအာင္ ျပည္ပတြင္ သီတင္းသံုး ေနထိုင္သြားၾကေသာ ျမန္္မာျပည္၏ သားေကာင္း ရတနာမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။
သီရိလကၤာ႐ွိ ျမန္မာေက်ာင္းတိုက္ႀကီးမ်ားကို စတင္တည္ေထာင္ေတာ္မူခဲ့ေသာ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ ၀ိနယာလကၤာရ မဟာေထရ္ျမတ္သည္ မိမိ၏ သာသနာျပဳအေမြမ်ားကို ဆက္ခံႏိုင္ရန္ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱသိဂၢ၀ေထရ္အား ၁၉၄၁ ႏွစ္မွစ၍ တြဲဖက္ေစာင့္ေ႐ွာင့္ေစခဲ့ၿပီး ၁၉၅၁ ခုႏွစ္တြင္ တရား၀င္လႊဲေျပာင္း လွဴဒါန္းခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။ မကုဋာရာမ ျမန္မာေက်ာင္းတိုက္၏ ပထမတိုက္တည္ ဆရာေတာ္ႀကီး ၁၉၅၉ ခုႏွစ္တြင္ ဘ၀နတ္ထံပ်ံလြန္ေတာ္မူေသာအခါ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ သိဂၢ၀မေထရ္မွာေက်ာင္းထိုင္
ဆရာေတာ္ ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ မကုဋာရာမ ျမန္မာေက်ာင္းတိုက္၏ ဒုတိယေျမာက္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱသိဂၢ၀မေထရ္သည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္၊ တိစႏၵ၀ိဟာရေက်ာင္း၌ ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။
၂၀၀၀ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ ျမန္မာသံဃာေတာ္မ်ားသည္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံသို႔ ႂကြေရာက္၍ ပညာသင္ယူဆည္းဖူးၾကသည္မွာ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ တိုးတက္မ်ားျပားလာသျဖင့္ မကုဋာရာမ ျမန္မာ
ေက်ာင္းတိုက္အတြင္း ေနရာအခက္အခဲ ျဖစ္ၾကရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာသံဃာေတာ္မ်ားမွာ
ေဒသခံသီရိလကၤာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ မွီတင္းေနထိုင္ကာ ပညာသင္ယူ ဆည္းဖူးၾကရပါသည္။
သီရိလကၤာ စာသင္သားျဖစ္ခဲ႔ဖူးေသာ ျပည္တြင္း ျပည္ပသာသနာျပဳ ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၱပညာ၀ံသ မဟာေထရ္သည္ သီရိလကၤာေရာက္ ပညာေတာ္သင္ ျမန္မာသံဃာေတာ္မ်ား၏ ေနရာအခက္အခဲကို ကူညီေျဖ႐ွင္းလိုေသာ ဆႏၵျဖင့္ မကုဋာရာမျမန္မာေက်ာင္းတိုက္အတြင္း၌ တိုးခ်ဲ႕ ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ႀကီး တစ္ေဆာင္ ေဆာက္လုပ္ရန္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့သည္။
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အၿပီးမသက္ႏုိင္ဘဲ ရွိသည့္ တိုးခ်ဲ႕ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ႀကီးကို ပီနန္ဆရာေတာ္
ႀကီး၏ ၾသ၀ါဒႏွင့္အညီ မူလအလွဴ႐ွင္မ်ားႏွင့္ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားစုစည္းဖြဲ႔စည္း
ထားေသာ “ဒါနသိရီလကၤာအသင္း” တုိ႔၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ၿပီးဆုံးေအာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါသည္။
ယခုအခါ တုိးခ်ဲ႕ ႏွစ္ထပ္ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ႀကီး အပါအ၀င္ မကုဋာရာမေက်ာင္းတုိက္၌ အခန္းေန
ေရာက္လာသူအေပါင္းရႊင္လန္းခ်မ္ေျမ ႔ၾကပါေစ..ေရႊဝန္းရတနာ..(၁၈.၉.၁၁)တနဂၤေႏြေန႔.....
No comments:
Post a Comment